[…] “Σκέφτηκε μια φράση στα ισπανικά που ακόμα δεν είχε ψάξει τι σημαίνει αλλά τη θυμόταν από παιδί και έλεγε κάτι σαν “viva madrid sin gobierno”. Σκέφτηκε ακόμα αν υπάρχει καλό και κακό και τι θα νόμιζε το παιδί του για αυτόν. Σκέφτηκε τη σχέση του εγκλήματος με τις δομές εξουσίας. Σκέφτηκε το κατά πόσο η βία θα συνεχίσει να κυβερνά τις σχέσεις των ανθρώπων. Σκέφτηκε αν το παιχνίδι έχει ριστάρτ. Σκέφτηκε τέλος, και χαμογέλασε αμυδρά, πως δεν θα τον χάλαγε καθόλου να καούν όλα.”

Ξεκίνησε ως παιχνίδι γραφής όσο προσπαθούσαμε να την παλέψουμε σε κανα δυό σαλόνια και κατέληξε σε ένα φανζίν. Η πραγματικότητα μας ξεπέρασε σε φαντασία. Σε αυτούς τους καλτ δυστοπικούς καιρούς είναι χαρά μας να μοιραζόμαστε, να μιλάμε, να νιώθουμε δίπλα σε ανθρώπους όπως οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Παπουτσάδικου.

Καλή ανάγνωση

Το φανζίν θα το βρείτε στο Παπουτσάδικο… παρακάτω όμως μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε αυτό, (πατώντας εδώ)..

Ωκεανοί ωραίοι με ωριμάζουν

Ψηφιακή και ψεύτικη η εποχή

Χρώμα δεν έχει, μόνο χαλασμό

Φουρτούνες φέρνει και φόβο

Υποθέσεις υποταγής κάθε μέρα

Τραύματα, τρέλα, ταμπέλες, τρόμος, το τρένο..

Συλλογίζομαι στο σιδηρόδρομο, στις

Ράγες, σε ρεύμα αντίθετο και η ροή

Πορεύεται χωρίς προσταγές από αφέντες

Ο Ουρανός με οδηγεί

Ξυράφι ξεχωρίζει από την ξάστερη όψη του

Νάρκες δεν έχει το πεδίο, ελεύθερο

Μελάνι μένει μερόνυχτα μπροστά στα μάτια μου

Λαχανιασμένες οι λέξεις, η λογική λάθεψε

Και στη κάμαρα κλειστή είναι η κουρτίνα, Κατερίνα..

Ίσως ο ιός της ιδιώτευσης να φταίει

Θέλω.. θέλω ένα θαύμα και όχι το θάνατό μας

Ούτε θεούς, ούτε θυσίες χρειάζομαι, στο θρόνο..

Ηλεκτροσόκ. Ηγεμόνες και η ηθική σας να μην υπάρχουν

Ζωή να ζωγραφίζει φεγγάρια

Έναστρος ο ουρανός, ελεύθερα να αγκαλιάζονται οι ερωτευμένοι άνθρωποι

-Οι εγκλεισμοί προκαλούν εγκαύματα

Δρόμοι ανοίγουν προχωρώντας, όχι με δώρα από τους δικαστές

Γάζες στα γονίδια, με γκάζια τρέχει ο κόσμος, μες στη γυάλα του

-Η γνωμάτευση είναι λάθος

Βουβά τα βράδια, βελόνα στη φλέβα και το βαγόνι

Αναμένει ανυπόμονα το αλφαβητάρι των παθών…

Το παραπάνω “ένα αλφαβητάρι (1/αβ)” είναι η δωδέκατη σελίδα του φανζίν.
Θα ήθελε να αποτελέσει κομμάτι ενός διαλόγου με το βιβλίο “Αλφαβητάρι των Παθών – Αλχημικοί αλγόριθμοι” της Αικατερίνης Τεμπέλη.Και δεν είναι τυχαίες οι επιλογές μας. Με την Κατερίνα έχουμε γνωριστεί  -μέσα στους στίχους, μέσα απο λέξεις, μέσα από πράξεις, μέσα στις ρωγμές της κανονικότητας, μέσα εκεί που ανθίζουν αρνήσεις και οι ζωές- στεκόμαστε δίπλα η μία στην άλλη.

Το βιβλίο κυκλοφορεί εκει έξω, αλλά και στη βιβλιοθήκη του Παπουτσάδικου.

Μια βόλτα στο blog της, https://aikaterinitempeli.wordpress.com/ για τα περαιτέρω είναι αναγκαία..

“λίγο βόλτες με τα σκυλιά ράτσας
λίγο γυμναστικές
λίγο βαράκια
λίγο πιλάτες
λίγο τροφές χωρις γλουτένη
και λίγο αντισηπτικά
λίγο τατουάζ
λίγο αντιρατσισμό, ( λίγο όμως )
λίγο τα γυναικεία δικαιώματα
λίγο η πρώτη πρόεδρος της δημοκρατίας,
λίγο gps για να πάω βόλτα
λίγο να δείχνω τα μπράτσα
λίγο τα μπούτια
λίγο να βγάζω selfie για το insta
λίγο τα πτυχία μου
             (το ατομικό μου κεφάλαιο… )
λίγο τηλεόραση
λίγο να καταλάβω τι μου λένε, λίγο
λίγο εκκλησία
λίγο οικογένεια
λίγο πατρίδα
λίγο την πέφτουν οι Τούρκοι στον Έβρο…

λίγο λίγο..
δεν θα έχουμε χώρο να ανασάνουμε
με τους μαλάκες της διπλανής πόρτας…
και όχι από τον κορονοϊό…

λίγο λίγο ..
ο νέος άνθρωπος είναι ήδη εδώ..
λίγο λίγο, τα δεχόμαστε όλα…

λίγο απαγόρευση κυκλοφορίας
λίγα τα κρεβάτια της εντατικής
λίγες νοσηλεύτριες, λίγοι νοσηλευτές,
λίγοι γιατροί και γιατρίνες
και…

μπόλικες αυθεντίες με άσπρες μπλούζες
μελετούν τις ζωές μας με μπόλικα γραφήματα
μπόλικα στατιστικά μοντέλα
που μας πάνε εκθετικά στο διάολο
που πάνε χέρι χέρι με
μπόλικες μπλε στολές
και μπόλικα χακί άρματα
και μπόλικοι κοστουμάτοι και άριστοι,
με μπόλικα μαύρα ράσα
ψέλνουν για την μπόλικη ατομική ευθύνη

και..

το μόνο που παίζει είναι
μπόλικος φόβος
απέραντη σιωπή στους δρόμους
και μπόλικος θάνατος …

να ακονίσουμε την σκέψη
και την οργή μας
να κρατήσουμε ζωντανή“

καναμε όνειρα τρελά /  με καταλήψεις παντού σε κάθε γειτονιά

Μια συνέχεια, μιας κατασκευασμένης είδησης και μια συλλογική απάντησή της

Όλα ξεκίνησαν στο Χαϊδάρι…

όταν αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. εντόπισαν ένα αυτοκίνητο, το έκριναν ως ύποπτο και προσπάθησαν να ελέγξουν τον οδηγό του. Εκείνος όχι μόνο δεν σταμάτησε, αλλά ανέπτυξε ταχύτητα και προσπάθησε να εξαφανιστεί. Ακολούθησε άγρια καταδίωξη μέχρι στα στενά του Χαϊδαρίου με αποτέλεσμα το ύποπτο αυτοκίνητο να εμβολίσει τρία σταθμευμένα ΙΧ, προκαλώντας σοβαρές υλικές ζημιές.

Η συνέχεια της είδησης..

Στη συνέχεια ο οδηγός, κατέβηκε από την οροφή του αυτοκινήτου. Έντρομοι οι αστυνομικοί αντίκρισαν ένα χοντρούλη κύριο ντυμένο στα κόκκινα. Αμέσως προχώρησαν σε απόσταση αναπνοής, από τον εύσωμο κύριο. Έβλεπαν μια κλασσική κομμουνιστική φιγούρα, μακρυά γενειάδα, ψαρά μαλλια και ένα σάκο στη πλάτη.

Για τον σάκο, διασταυρωμενες πληροφορίες κάνουν λογο, για κλοπιμαία ανυπολόγιστης αξίας, αλλά αυτά οι δημοσιογράφοι, δεν θα σας τα πουνε. Ο σάκος λοιπόν, περιείχε κλοπιμαία από το κόσμο των αφεντικών. Και ο σάκος έχει μαγικές ιδιότητες. Δεν χωράει μέσα κλεμμένα χρήματα από μισθούς και μεροκάματα, κλεμμένα δώρα και κλεμμένα ένσημα. Περιείχε όμως, μέρος από μπόλικη αλλοτρίωση, κλεμμένο χρόνο της εργασίας μας, κλεμμένες ανάσες μας, κλεμμένα μας όνειρα. Τέτοια περιείχε ο σάκος του εύσωμου κύριου με τα κόκκινα, που έπαιρνε πίσω αυτά που μας ανήκουν και μας κλέβουν κάθε μέρα τα αφεντικά, το κράτος, ο καπιταλισμός, η πατριαρχία.

Τα μόνα στοιχεία που περισυνέλεξαν μέσα από το σάκο, την ώρα της καταδίωξης, ήταν έντυπο υλικό, άκρως επικίνδυνο, με αναφορές σε “άκουσον άκουσον” αυξήσεις μισθών, ζητήματα δημοσίου χώρου, έκφρασης, ζητήματα φύλου, ενάντια στην κανονικότητα, “άκουσον άκουσον”…

Το έντυπο υλικό έχει σταλεί σε ειδικά εργαστήρια του Υπουργειου Προστασίας των Αφεντικών, για την τέλεση πειράματος σε αποχαυνωμένους τηλεθεατές. Ο σκοπός του πειράματος παραμένει μυστικός, εφόσον οι νοητικές αντιδράσεις όσων συμμετέχουν στο πειραμα είναι αμελητέες. Ενδεχόμενος σκοπός μελέτης, είναι να αποδειχθεί και με αυτό τον τρόπο, πως η βλακεία είναι αήττητη.

Κάποιοι κάτοικοι -ρουφιάνοι πήραν τηλεφωνο στο γνωστό τετραψηφιο και δήλωσαν

“τον έχω ξαναδεί να κινείται στην περιοχή πριν απο ένα χρόνο, τέτοια εποχή ήταν“. Δεδομένο, που οδηγεί τις Αρχές στο συμπέρασμα, οτι επιλέγει την ευρύτερη περιοχή για χτυπήματα. Άλλες πληροφορίες μιλούν για πρόσωπο, με πολλά ονόματα. Μερικά απο αυτά είναι, “Βασίλης” “Κάρολος” και “Κλάους”. Ήδη έχει ενημερωθεί η Ιντερπόλ και αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Πληροφορίες κάνουν λόγο για κρησφύγετα σε Λαπωνία, Βερολίνο, Καισαρεία, Βρυξέλλες. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η δυνατότητα εμφάνισης σε πολλές περιοχές ταυτόχρονα. Και ένα χαρακτηριστικό που οι Αρχές θεωρούν σημαντικό, είναι το χαρακτηριστικό γέλιο του κυρίου με τα κόκκινα και τα πολλά ονόματα. Το γέλιο του λοιπόν, είναι μικρό και κοφτό και επαναλαμβάνει τρεις φορές το “χο”. Υπάρχει και μια πληροφορία από κάτοικο πως “ο Βασιλης, την έκανε ταράτσα”. Ειδικό επιτελείο, σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες ανελαβαν το δύσκολο αυτό έργο της αποκρυπρογραφησης. Ενώ στο έντυπο υλικό που συλλέχθηκε από τον σάκο του, υπήρχε και η φράση “ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απο την ..”. Θα σταλεί και αυτό για σύγκριση γραφικού χαρακτήρα και αποκρυπτογράφηση. Τα αποτελέσματα αναμένονται.

Την ίδια ώρα, τα ειδικά ραντάρ της αστυνομίας συνέλαβαν στην ευρύτερη περιοχή, “περιεργα” ιπτάμενα τετράποδα με κέρατα. Πιθανότατα ήταν συνεργοί του ευσωμου κυρίου με τα κόκκινα. Βοηθώντας τον στη διαφυγή, πετώντας με ένα “άγνωστο- γνωστό” όχημα, από ταράτσα σε ταράτσα. Μοναδικό στοιχείο συνδεσης των σημείων αυτων, η ύπαρξη καμιναδας. Αυτόπτες μάρτυρες μίλησαν για ελάφια και ταράνδους, αλλά κρίνονται ως αναξιόπιστοι και θα περάσουν απο ψυχιατρική εξέταση και ηλεκτροσόκ. Η έρευνα είναι σε εξέλιξη.

Ένα άλλο κομμάτι της έρευνας που συνεχίζεται, αφορά το κλεμμένο αυτοκίνητο που οδηγούσε ο “Βασίλης” ή “Κάρολος” ή “Κλάους”. Όπως διαπίστωσαν οι Αρχές, το αυτοκίνητο ήταν μια θωρακισμενη μερσεντες, (αυτήν που δεν ονειρεύτηκε πότες) μοντέλο του 1993, γνωστού τραγουδιστή της τότε εποχής, με το κωδικό όνομα “Δάκης”.

Ο τραγουδιστής δεν θέλησε να κάνει τις δηλώσεις, όπου του υπόδειξαν οι Αξιωματικοί της Ασφάλειας για το περίεργο περιστατικό, καταδικάζοντας την βία των καταπιεσμένων. Ήδη πάει ταξιδι, για φιλική ανάκριση σε απομακρυσμενο νησί του Αιγαίου με τα έξοδα πληρωμένα.

Στην απόφαση αυτή, οδηγήθηκαν οι Αρχές, γιατί σύμφωνα και με τα αρχεία της υπηρεσίας πληροφοριών, είχαν εντοπιστεί υπολείμματα RNA, που ταυτιζονται με μια επίθεση πρωτοφανής για την τότε εποχή της δεκαετίας του 90, με επικίνδυνο “τσάι με λεμόνι”, σε μπαλκόνι κρατικής υπηρεσιας.

Οι ίδιες πηγές, αναφέρουν ότι ο τραγουδοποιός θεωρείται ο “γονέας Γ” της κίνησης σε ταράτσες, μετά από τις επίθεσεις στο μπαλκονι, με τσάι και λεμόνι.

Η γνωστή επιτυχία του εν λόγω άσματος, δεν θεωρείται τυχαία. Η σύνδεση μέσω της ομοιοκαταληξίας είναι προφανές, με το γνωστό σύνθημα “μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι” του αντιεξουσιαστικού, γηπεδικου, μαθητικού, εργατικού, φοιτητικού, κοινωνικού, αντικοινωνικού χωρου. Οι έρευνες συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς… προς όλες τις κατευθύνσεις.

Ο κύριος με τα κόκκινα εθεάθη σε γνωστό εμπορικό πολυκατάστημα και security άνοιξαν πυρ με πλαστικές σφαίρες. Οι έρευνες συνεχίζονται… Χριστούγεννα και Υπακοή τέλος. Ζωή μαγική.

Και παρακάτω ακολουθεί η συλλογική απάντηση.

Από: oi_katalipseis_mas_tha_ftasoun_sto_feggari@revolt.gr
Προς: Επιτροπή Επιστημονικής Φαντασίας Υπουργείου Τάξης & Ασφάλειας
Θέμα: Απάντηση για τις δημοσιεύσεις σχετικά με την ταινία μικρού μήκους «Ο κλέφτης με τα τρικάκια” – παραγωγής ΕΛ.ΑΣ. και σκηνοθεσίας Media

Ηλίθιοι ρουφιάνοι #2,

Σε απάντηση των αστυνομικών ρεπορτάζ για την καταδίωξη κλεμμένης μερσεντές με αντιεξουσιαστικό υλικό γνωστής κατάληψης στο Χαϊδάρι που κυκλοφόρησαν τις προηγούμενες μέρες (το 2^ο ρεπορτάζ στοχοποίησης μέσα στην ίδια εβδομάδα), παρακαλούμε, την επόμενη φορά που θα θελήσετε να δημιουργήσετε κλίμα στοχοποίησης ενάντια στην δική μας ή οποιαδήποτε άλλη κατάληψη, να επενδύσετε λίγο παραπάνω στους σεναριογράφους σας. Το brain drain από ό,τι φαίνεται έχει πλήξει ιδιαίτερα τον κλάδο του αστυνομικού ρεπορτάζ και των εντολέων του, καθώς το μόνο προϊόν που παράγει πλέον είναι κακέκτυπα ριμέικ παλιών σεναρίων συνομωσίας.

Όπως λίγες μέρες νωρίτερα που οι κατασκευασμένες ειδήσεις για ορμητήρια μόνο γέλιο μπορούσαν να προκαλέσουν και σε εμάς και σε όσους γείτονες μας ξέρουν 9 χρόνια τώρα στο Χαϊδάρι, έτσι και τώρα τα κατασκευασμένα στοιχεία για σύνδεση της κατάληψης με την κλεμμένη μερσεντές πάνω στο εύρημα των δύο τρικακιών (!) μόνο απογοήτευση μπορούν να προκαλέσουν. Είναι πραγματικά θλιβερό να προσπαθείτε να γράψετε ένα σενάριο τρόμου και να καταλήγετε σε μία παρωδία.

Και τελικά, είναι παραπάνω από θλιβερό το να προσπαθείτε να αποπολιτικοποιήσετε τις καταλήψεις συνδέοντάς μας με την έννοια της μη νομιμότητας, για να αποκτήσετε την κοινωνική συναίνεση στα κατασταλτικά σας σχέδια. Οι παλιότεροι προκάτοχοί σας – που τόσο τους αναπολείτε – είχαν τουλάχιστον την ευθύτητα να ποινικοποιούν την πολιτική με ιδιώνυμα. Εσείς, απλά κακέκτυπα, με έλλειψη φαντασίας.

Η δύναμη που εμείς υπολογίζουμε…

Το χιπ χοπ

Η γειτονιά Ο σεβασμός Οι σχέσεις Οι άνθρωποι

Μάτια που συναντιούνται και βγάζουν φλόγες

Σφιγμένες γροθιές, δυο χέρια, δέκα μπλεγμένα δάχτυλα

Μυαλά που βάζουν λέξεις σε σειρά με ψυχή

Περιγράφοντας όσα βιώνουν

Αυτιά που ακούνε και στόματα που σέβονται και μετράνε τα επόμενα λόγια

Πλούσιες καρδιές με φτωχά λεξιλόγια

Ξαποσταίνουν σε παγκάκια σκαλισμένα με όνειρα

Συναντιούνται στο χρώμα της Δύσης

Μοιράζονται στιγμές με τσιγάρα και αντιφάσεις

και ο χρόνος λιγοστεύει..

με συντροφιά τη πιο κοινότυπη Αλήθεια που διστάζει να βγει από δαγκωμένα χείλια

και ένα απόκομμα από το ταξίδι στη χώρα του ποτέ

με παρανοϊκά όνειρα, ανακαλύπτουν νέες γλώσσες

πέφτοντας στο κενό του σήμερα

και οι λέξεις είναι πράξεις, δεν είναι μόνο λόγια

και οι πράξεις μιλάνε

άλλοτε ουρλιάζουν, άλλοτε σωπαίνουν

τη μαγική στιγμή που στέκονται πλάι

και προχωράνε μαζί…

Και τα μάτια, τα χέρια, τα μπλεγμένα δάχτυλα, οι σφιγμένες γροθιές, οι πλούσιες καρδιές

δεν λειτουργούν μόνα

μα ούτε είναι τέλεια

και ούτε βλέπουν, αγγίζουν, νιώθουν όλα το ίδιο

Αλλά.. λειτουργούμε μαζί…

Μιλάμε, εκφραζόμαστε,

διαφωνούμε συμφωνώντας και συμφωνούμε διαφωνώντας με το σκατένιο τους κόσμο

Μαζί.. συλλογικά.. αναδιοργανωμένα..

(δεν χωράμε στο κόσμο που φτιάχνουν τα αφεντικά)

χωρίς αφεντικά

με τις αντιφάσεις μας

δεν έχουμε ευαγγέλιο να προσκυνάμε..

Υποκλινόμαστε στη ζωή

δεν προσκυνάμε για κανέναν

έτσι μεγαλώσαμε στις Πλατείες

Ζώντας Thriller

σε καιρούς κρίσης με πολεμικές μηχανές εν κινήσει

και το απόκομμα από το εισιτήριο από το ταξίδι που δεν κάναμε

μένει θαμμένο σε ένα συρτάρι μαζί με την αλήθεια

που ακροβατεί στην άκρη ενός γκρεμού

με ένα αναπτήρα και ένα ημερολόγιο στα χέρια

και είναι πιο μεγάλος ο φόβος της φωτιάς στα γραπτά και τις ζωές μας

παρά η πτώση από ύψη..

Μέχρι την επόμενη φορά,

μέχρι τα σύννεφα να χαζεύουμε να γίνονται πορτοκαλί

και να σκαρώνουμε τα πιο μακρινά μας ταξίδια…