[…] “Σκέφτηκε μια φράση στα ισπανικά που ακόμα δεν είχε ψάξει τι σημαίνει αλλά τη θυμόταν από παιδί και έλεγε κάτι σαν “viva madrid sin gobierno”. Σκέφτηκε ακόμα αν υπάρχει καλό και κακό και τι θα νόμιζε το παιδί του για αυτόν. Σκέφτηκε τη σχέση του εγκλήματος με τις δομές εξουσίας. Σκέφτηκε το κατά πόσο η βία θα συνεχίσει να κυβερνά τις σχέσεις των ανθρώπων. Σκέφτηκε αν το παιχνίδι έχει ριστάρτ. Σκέφτηκε τέλος, και χαμογέλασε αμυδρά, πως δεν θα τον χάλαγε καθόλου να καούν όλα.”
Ξεκίνησε ως παιχνίδι γραφής όσο προσπαθούσαμε να την παλέψουμε σε κανα δυό σαλόνια και κατέληξε σε ένα φανζίν. Η πραγματικότητα μας ξεπέρασε σε φαντασία. Σε αυτούς τους καλτ δυστοπικούς καιρούς είναι χαρά μας να μοιραζόμαστε, να μιλάμε, να νιώθουμε δίπλα σε ανθρώπους όπως οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Παπουτσάδικου.
Καλή ανάγνωση
Το φανζίν θα το βρείτε στο Παπουτσάδικο… παρακάτω όμως μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε αυτό.
