Ωκεανοί ωραίοι με ωριμάζουν
Ψηφιακή και ψεύτικη η εποχή
Χρώμα δεν έχει, μόνο χαλασμό
Φουρτούνες φέρνει και φόβο
Υποθέσεις υποταγής κάθε μέρα
Τραύματα, τρέλα, ταμπέλες, τρόμος, το τρένο..
Συλλογίζομαι στο σιδηρόδρομο, στις
Ράγες, σε ρεύμα αντίθετο και η ροή
Πορεύεται χωρίς προσταγές από αφέντες
Ο Ουρανός με οδηγεί
Ξυράφι ξεχωρίζει από την ξάστερη όψη του
Νάρκες δεν έχει το πεδίο, ελεύθερο
Μελάνι μένει μερόνυχτα μπροστά στα μάτια μου
Λαχανιασμένες οι λέξεις, η λογική λάθεψε
Και στη κάμαρα κλειστή είναι η κουρτίνα, Κατερίνα..
Ίσως ο ιός της ιδιώτευσης να φταίει
Θέλω.. θέλω ένα θαύμα και όχι το θάνατό μας
Ούτε θεούς, ούτε θυσίες χρειάζομαι, στο θρόνο..
Ηλεκτροσόκ. Ηγεμόνες και η ηθική σας να μην υπάρχουν
Ζωή να ζωγραφίζει φεγγάρια
Έναστρος ο ουρανός, ελεύθερα να αγκαλιάζονται οι ερωτευμένοι άνθρωποι
-Οι εγκλεισμοί προκαλούν εγκαύματα
Δρόμοι ανοίγουν προχωρώντας, όχι με δώρα από τους δικαστές
Γάζες στα γονίδια, με γκάζια τρέχει ο κόσμος, μες στη γυάλα του
-Η γνωμάτευση είναι λάθος
Βουβά τα βράδια, βελόνα στη φλέβα και το βαγόνι
Αναμένει ανυπόμονα το αλφαβητάρι των παθών…
Το παραπάνω “ένα αλφαβητάρι (1/αβ)” είναι η δωδέκατη σελίδα του φανζίν.
Θα ήθελε να αποτελέσει κομμάτι ενός διαλόγου με το βιβλίο “Αλφαβητάρι των Παθών – Αλχημικοί αλγόριθμοι” της Αικατερίνης Τεμπέλη.Και δεν είναι τυχαίες οι επιλογές μας. Με την Κατερίνα έχουμε γνωριστεί -μέσα στους στίχους, μέσα απο λέξεις, μέσα από πράξεις, μέσα στις ρωγμές της κανονικότητας, μέσα εκεί που ανθίζουν αρνήσεις και οι ζωές- στεκόμαστε δίπλα η μία στην άλλη.
Το βιβλίο κυκλοφορεί εκει έξω, αλλά και στη βιβλιοθήκη του Παπουτσάδικου.
Μια βόλτα στο blog της, https://aikaterinitempeli.wordpress.com/ για τα περαιτέρω είναι αναγκαία..