papoutsadiko

Το alter ego μου η κατάληψη στην Ολύμπου στη Σαλούγκα.

Άγνωστη Γη για μπάτσους και φασίστες

και όλα τα σκατά που υποτιμούν τις ζωές μας

Τerra Incognita ακόμα και αν περπατάν στα ντουβάρια της,

ένστολα καθίκια που δεν μας αφήνουν να ανασάνουμε.

Άγνωστη Γη η ελευθερία για αυτούς

Liberta φωνάζουμε και καμιά φωτιά δεν μπορεί να μας κάψει,

γιατί καίει μέσα μας

και αν έχουμε a priori, casus beli με τους παρακρατικούς που βάλαν φωτιά στη Libertatia

Πάντα με μια ερώτηση, κινείται η σκέψη μας, cui bono?

Ποιός ωφελείται;

de facto κόντρα σε νόμους και αστυνόμους,

erga omnes στο κόσμο που κινείται με το φόβο και τον ατομισμό αγκαλιά

σε ένα κόσμο που διψά για ασφάλεια μέσα από οθόνες και ζει in vitro.

o tempora o mores!

Πρωτοσέλιδα για ακόμα μια φορά ο εσωτερικός εχθρός

μα ο στόχος στοχεύει εσένα και εμένα, στοχεύει εμάς

που θα πάμε για δουλειά αύριο

και η σιωπή βασιλεύει στους δρόμους,

πρώτη φορά τέτοια σιωπή σε όλο τον πλανήτη

μα τα σφιγμένα χείλη και οι γροθιές μας βαστάν

και θα βαστάν γερά στους ζόρικους καιρούς

Moratorium με το σινάφι τους δεν έχει.

Mea culpa αν το πίστεψες αυτό. Λάθος μου.

Ρώτα όσους και όσες πάλεψαν για όσα βρήκαμε εμείς στο δρόμο μας.

Ρώτα πως πέρασαν στα ξερονήσια, στις φυλακές, στα τρελάδικα

Ρώτα τους δρόμους και θα σου απαντήσουν,

το αίμα που κυλά ζεστό στην Πέτρου Ράλλη,

τα πνευμόνια μας που πήραν νερό στη Μεσόγειο,

και τις σκούρες επιδερμίδες μας στα χωράφια

που σκουραίνουν και άλλο από τα δωδεκάωρα

Ρώτα την Ελένη, τη Λάιλα και τις πληγές στο σώμα τους που δεν έκλεισαν ποτέ

Ρώτα τα αποτεφρωμένα δάση και το νερό την ιστορία τους.

Και αν έχεις άντερα ακολούθα το requiem για ένα όνειρο

Πηγαίνοντας και αντίθετα και αντίστροφα

Vice Versa οι κινήσεις του μυαλού και φωτιά στην κανονικότητα

Σε όλα τα δίπολα που το status quo, μας εκπαιδεύει σαν υπηκόους

μην τυχόν και βγούμε από τη νόρμα που φτιάξανε

και στενεύει, όλο και περισσότερο..

Η Σκύλα και η Χάρυβδη ζηλεύουν τα ανύπαρκτα περάσματα που μας αφήνει η πραγματικότητα.

Μα εμείς θα ξανά πατήσουμε στην Terra Incognita,

με τους αγ(κ)ώνες μας ενωμένους ποδοπατώντας με τα βρώμικα παπούτσια μας

τον κόσμο-φυλακή που χτίζεται, μέχρι να χωρέσουμε όλες και όλοι…

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Terra Incognita

ex libris Κατάληψη Παπουτσάδικο

Το παραπάνω κείμενο υπάρχει τυπωμένο στην Καταληψη Παπουτσάδικο και στα πέριξ της.

Παρακάτω σε μορφή pdf : θα ξαναπατησουμε στην Terra

και στους/στις συλληφθέντες της Libertatia

Πανό που κρεμάστηκε στο γήπεδο μπάσκετ, δίπλα από το μετρό Αγ.Μαρίνα, τις προηγούμενες μέρες..

Ο Βασίλης Μάγγος βρέθηκε στο κρεβάτι του νεκρός στις 13 Ιούλη.

Ένα μήνα πριν, είχε πραγματοποιηθεί μια σειρά παρεμβάσεων για το ζήτημα της καύσης των σκουπιδιών από την εταιρεία ΑΓΕΤ/ Lafarge,“ενάντια δηλαδή στον καρκίνο και τον θάνατο που πλανάται πάνω από την πόλη μας και το εισπνέουμε όλοι καθημερινά, αφού συνεχώς βρωμάει το καμένο πλαστικό”.

Αλλά τα αφεντικά θέλουν ανάπτυξη και η ανάπτυξη περνάει από πάνω μας.

Και οι μπάτσοι είναι οι προστάτες της τάξης, προστάτες των αφεντικών.

Και οι μπάτσοι είναι και δολοφόνοι.

Ο Βασίλης Μάγγος βρέθηκε έξω από τα δικαστήρια, σε μια συγκέντρωση αλληλεγγύης για συλληφθέντες, εκεί οι μπάτσοι έκαναν τη δουλειά τους. Προστάτεψαν την τάξη και τα αφεντικά της ΑΓΕΤ/Lafarge. Η προστασία τους πέρασε πάνω από το σώμα του Βασίλη Μάγγου (και όχι μόνο). Ξύλο από τους μπάτσους, έξω από τα δικαστήρια. Βασανιστήρια στην μεταφορά προς το αστυνομικό τμήμα. Πάλι ξύλο στο τμήμα. Και μετά “ελεύθερος” , με σπασμένα πλευρά, θλάση στο συκώτι.

Και μετά από ένα μήνα, νεκρός στο κρεβάτι από “οξύ πνευμονικό οίδημα” , έτσι είπε η ιατροδικαστής.

Ο Βασίλης μπορεί να ζούσε στο Βόλο, αλλά ήταν ένας από εμάς.

Στη μνήμη του Βασίλη Μάγγου.

Θα αναπνέουμε πάντα τον επιθανάτιο ρόγχο του, στις συλλογικές μας αρνήσεις ενάντια σε αυτόν εδώ τον κόσμο, που δεν μας αφήνει να ανασάνουμε

Κατάληψη Παπουτσάδικο 7/2020

Ακολουθούν τα λόγια του Βασίλη Μάγγου

“Που να ‘ξεραν οι αλήτες γνωστοί και φίλοι

Πέμπτη 16 Ιούλη 20:30

Αλληλεγγύη στους μετανάστες. Να τσακίσουμε το συγχρονο απαρτχάιντ.

Προβολή video + Ενημέρωση ( με συμμετοχή απο συντρόφους/ισσες από την Αντιφασιστική Κίνηση Σάμου)

Θα ακολουθήσει συζήτηση στην αυλή της κατάληψης

στην πλατεία απέναντι απο το Παπουτσάδικο, στις 21:30

Δυο λόγια για το ντοκιμαντέρ…

“O Λεωνίδας, ένας 33χρονος πάνκης με παραπληγία, και η παρέα του θέλουν να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου. Τελικά για ποιον θα είναι πιο δύσκολο; ”

Ενα ντοκιμαντέρ του Στρατή Χατζηελενούδα σε σενάριο της Ιωάννας Πετειναράκη και του Στρατή Χατζηελενούδα, πρωταγωνιστούν ο Λεωνίδας και οι φίλοι του

Του Victor Lenoux.

Στο Θεατράκι της Πλατείας Δημοκρατίας (δίπλα απο τη Δημοτική Βιβλιοθήκη) στο Αίθριο.

Δυο λόγια για “Το Ανοιχτήρι”

…Το Ανοιχτήρι ξεκινά σχηματικά ως μια ηχηρή διαπάλη «πληβείων και πατρικίων», δια του στόματος των δύο ηρώων του «Ζαν και Ζακ». Αυτοί ζουν στο καταφύγιο ως μοναδικοί διασωθέντες. Χωρίς κανέναν άλλον μαζί τους, χωρίς να συσχετίζονταν στο παρελθόν, χωρίς να έχουν καν την δυνατότητα να αφήσουν πίσω τους κάποιον «απόγονο» . Προσπαθούν έτσι να αναμετρηθούν στην κρίσιμη στιγμή του τέλους ή της αφετηρίας μιας κοινωνίας. Η κοσμοθεωρία, τα βιώματα, η ψυχοσύνθεσή τους ξετυλίγονται μέσα από τις ταξικές και πολιτισμικές τους διαφορές. Κάθε κοινωνική ταυτότητα που έφεραν όμως, είναι πλέον αποσυνδεδεμένη από το λειτουργικό της πλαίσιο. Τη ζωή που άφησαν πίσω τους..

για περισσότερα πατώντας την παρακάτω εικόνα, θα βρείς, τα κείμενα της Buffonata που συνοδεύουν την Παράσταση “Το Ανοίχτηρι”

Μια επίσκεψη στο site της θεατρικής ομάδαςBuffonata https://buffonatatheater.wordpress.com/

Και δυο λόγια για την Buffonata

“Η Βuffonata ήταν μια γιορτή του μεσαίωνα, διαρκείας 8 ή 10 ημερών, που γινόταν κάθε Δεκέμβρη και συνέχιζε την παράδοση από το καρναβάλι των Ρωμαίων. Σε αυτή τη γιορτή το θέατρο ήταν η ομιλούσα δραματοποιημένη εφημερίδα του λαού. Όλοι και όλες συμμετείχαν και μασκαρεύονταν σαν ευγενείς, έμποροι, αυτοκράτορες, τοκογλύφοι, τραπεζίτες, και συγκετρώνονται στην πλατεία, όπου οργανωνόταν ένα είδος πομπής, αρκετά βίαιης, εναντίον των αριστοκρατών, των πλουσίων και των αφεντάδων της εποχής.”

Και για το πως φτάνουμε στο Θεατράκι της Πλατείας Δημοκρατίας (στο ΑΙΘΡΙΟ) (Καραισκάκη και Ρόδου)