στις καταλήψεις δημιουργούμε ρωγμές στην κανονικότητα
“Όταν “αυτοί”
Υπουργοί, πρυτάνεις, εισαγγελείς, δήμαρχοι, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες
μιλάνε για την αξιοποίηση και την ανάπλαση ενός χώρου
εννοούν “Φράγκα από μπίζνες” και καταστροφή της φύσης, της μνήμης, των ζωών μας.
Όταν “εμείς”
άνεργοι, επισφαλείς εργαζόμενες, μετανάστες, οι “από τα κάτω”
μιλάμε για τη κατάληψη ενός χώρου
μιλάμε για τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας
και εννοούμε την “απελευθέρωση” ενός νεκρού χώρου από το εμπόρευμα και την ιδιώτευση.
Στις εκδηλώσεις, στις προβολές, στις συζητήσεις, στις θεατρικές παραστάσεις, στα Live,
δημιουργούμε στιγμές και σχέσεις – χωρίς να μεσολαβεί το χρήμα.
Με τις αρνήσεις μας – συλλογικά – στεκόμαστε στα πόδια, στα χέρια και στα μυαλά μας
και φτύνουμε στα μούτρα, δήμους, ευγενείς χορηγίες, ΜΚΟ, οθόνες.
Πάντα στην “μεριά” της κοινωνίας που σιχαίνεται την αστυνομία και τον στρατό,
τους ρατσιστές, τους σεξιστές, τους φασίστες. Τους άρχοντες, την εκκλησία, τα αφεντικά.
Με βασικό μας όπλο την αλληλεγγύη.
αλληλεγγύη στην κατάληψη Rosa Nera
που βρίσκεται στα Χανιά της Κρήτης
και απειλείται από την αξιοποίηση που “κανονίζει” ο πρύτανης του πολυτεχνείου Κρήτης
με μανατζαραίους, πολιτευτές, χέρι χέρι με τους μπάτσους.
Με αυτό το πλευρό να κοιμούνται
γιατί εμείς νύχτα μέρα, ονειρευόμαστε τους εφιάλτες τους…”
αφίσα που κολλιέται στις γειτονιές μας …