Ανακοινώσεις

Ωκεανοί ωραίοι με ωριμάζουν

Ψηφιακή και ψεύτικη η εποχή

Χρώμα δεν έχει, μόνο χαλασμό

Φουρτούνες φέρνει και φόβο

Υποθέσεις υποταγής κάθε μέρα

Τραύματα, τρέλα, ταμπέλες, τρόμος, το τρένο..

Συλλογίζομαι στο σιδηρόδρομο, στις

Ράγες, σε ρεύμα αντίθετο και η ροή

Πορεύεται χωρίς προσταγές από αφέντες

Ο Ουρανός με οδηγεί

Ξυράφι ξεχωρίζει από την ξάστερη όψη του

Νάρκες δεν έχει το πεδίο, ελεύθερο

Μελάνι μένει μερόνυχτα μπροστά στα μάτια μου

Λαχανιασμένες οι λέξεις, η λογική λάθεψε

Και στη κάμαρα κλειστή είναι η κουρτίνα, Κατερίνα..

Ίσως ο ιός της ιδιώτευσης να φταίει

Θέλω.. θέλω ένα θαύμα και όχι το θάνατό μας

Ούτε θεούς, ούτε θυσίες χρειάζομαι, στο θρόνο..

Ηλεκτροσόκ. Ηγεμόνες και η ηθική σας να μην υπάρχουν

Ζωή να ζωγραφίζει φεγγάρια

Έναστρος ο ουρανός, ελεύθερα να αγκαλιάζονται οι ερωτευμένοι άνθρωποι

-Οι εγκλεισμοί προκαλούν εγκαύματα

Δρόμοι ανοίγουν προχωρώντας, όχι με δώρα από τους δικαστές

Γάζες στα γονίδια, με γκάζια τρέχει ο κόσμος, μες στη γυάλα του

-Η γνωμάτευση είναι λάθος

Βουβά τα βράδια, βελόνα στη φλέβα και το βαγόνι

Αναμένει ανυπόμονα το αλφαβητάρι των παθών…

Το παραπάνω “ένα αλφαβητάρι (1/αβ)” είναι η δωδέκατη σελίδα του φανζίν.
Θα ήθελε να αποτελέσει κομμάτι ενός διαλόγου με το βιβλίο “Αλφαβητάρι των Παθών – Αλχημικοί αλγόριθμοι” της Αικατερίνης Τεμπέλη.Και δεν είναι τυχαίες οι επιλογές μας. Με την Κατερίνα έχουμε γνωριστεί  -μέσα στους στίχους, μέσα απο λέξεις, μέσα από πράξεις, μέσα στις ρωγμές της κανονικότητας, μέσα εκεί που ανθίζουν αρνήσεις και οι ζωές- στεκόμαστε δίπλα η μία στην άλλη.

Το βιβλίο κυκλοφορεί εκει έξω, αλλά και στη βιβλιοθήκη του Παπουτσάδικου.

Μια βόλτα στο blog της, https://aikaterinitempeli.wordpress.com/ για τα περαιτέρω είναι αναγκαία..

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΖΗΤΑΕΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ

Εδώ και 8 μήνες, το κράτος εκμεταλλευόμενο την Covid-19, προσπαθεί να μας επιβάλλει να μιλάμε τη γλώσσα της υποταγής και της συναίνεσης μέσα από την έκδοση αλλεπάλληλων διαταγμάτων, την εφαρμογή «υγειονομικών μέτρων» και την επιχείρηση εμπέδωσης ενός «δόγματος του σοκ» με διαδοχικούς περιορισμούς και νέες απαγορεύσεις. Για να κυριαρχήσει όμως ο «νόμος της σιωπής», χρειάστηκε  η εκχώρηση συναίνεσης από όλο το πολιτικό φάσμα (της αριστεράς, κοινοβουλευτικής και μη, συμπεριλαμβανομένης) και παράλληλα επιστρατεύθηκαν ολοκληρωτικές προπαγανδιστικές τεχνικές, με τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ να ενοχοποιούν την κοινωνία μέσω της «ατομικής ευθύνης» για τη διασπορά και τους εκατοντάδες νεκρούς, να ξερνούν ασταμάτητα φόβο και να εξυμνούν τις κρατικές επιλογές. Ταυτόχρονα, κάθε φωνή και κίνηση αμφισβήτησης στις κυριαρχικές προσταγές παρουσιάζεται ως κοινωνική απειλή και σκόπιμα ομογενοποιείται με τον «ψεκασμένο» ή ακροδεξιό οχετό. Η κρατική διαχείριση της Covid-19 επιχειρεί να «χτίσει» μια νέα εθνική συστράτευση απέναντι στον «αόρατο εχθρό», στοιχίζοντας τον πληθυσμό πίσω από το άρμα των κρατικών διαταγών

…ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ

Μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκών και αλλητροφοδοτούμενων κρίσεων,η καταστολή αποτελεί το «σημείο ισορροπίας» για το κράτος και το κεφάλαιο σε διεθνές επίπεδο. Παράλληλα, στον ελλαδικό χώρο, η επίθεση στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, το νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, η απαγόρευση κυκλοφορίας, οι εφιαλτικές συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές και τα κλειστά κέντρα κράτησης μεταναστ(ρι)ών, η ανάσυρση της θεωρίας των δύο άκρων (με αφορμή την απόφαση της δίκης της ΧΑ), η ασφυκτική παρουσία των μπάτσων και η μετατροπή τους σε διαχειριστές των υγειονομικών μέτρων, η χουντικής προέλευσης απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων σε όλη τη χώρα, σε συνδυασμό με την αδιάκοπη επίθεση στον «εσωτερικό εχθρό» μέσω των εκκενώσεων καταλήψεων, τις δικαστικές ομηρίες και φυλακίσεις αγωνιστ(ρι)ών, την εκκένωση του Πολυτεχνείου στις 13/11/20, τον ξυλοδαρμό διαδηλωτ(ρι)ών και τη στρατιωτική κατοχή των Εξαρχείων, αποτελούν προϋπόθεση για την αναπαραγωγή και την εδραίωση του συστήματος εξουσίας. Η εξάπλωση της λοίμωξης Covid-19 αποτελεί τον καταλύτη για τον καθολικό μετασχηματισμό κάθε πτυχής της καθημερινής ζωής από την πλευρά της κυριαρχίας. Η περαιτέρω «απορρύθμιση» των εργασιακών σχέσεων (απλήρωτες υπερωρίες,τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία κτλ), η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης (τηλεκπαίδευση, λουκέτο στα ΑΕΙ, νομοσχέδια εντατικοποίησης για τα σχολεία κτλ), η επιβολή περιορισμών στις κοινωνικές επαφές (την ίδια στιγμή που άνθρωποι στοιβάζονται σε ΜΜΜ, σχολεία και εργασιακούς χώρους) με την παράλληλη απονέκρωση του δημόσιου χώρου, καθώς και η γενίκευση της χρήσης της τεχνολογίας για την επιτήρηση και τον κοινωνικό έλεγχο, δεν αποτελούν «εικόνες» ενός μακρινού μακάβριου μέλλοντος, αλλά όψεις της αδιανόητης δυστοπίας που ζούμε στο σήμερα.

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή συνθήκη, να αντιτάξουμε τα προτάγματα και τις πρακτικές της συλλογικοποίησης και της αυτοοργάνωσης. Να μην αρκεστούμε στην επιβίωση, αλλά να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και απέναντι στο δόγμα “σπίτι – δουλειά – οθόνη” να δημιουργήσουμε εστίες άρνησης και αντίστασης. Να μην αφήσουμε το φόβο,την κατάθλιψη και την απομόνωση να κυριαρχήσουν, αλλά να τα μετατρέψουμε σε οργή και αγώνα ενάντια στην«πανδημία» του κράτους, του κεφαλαίου, της πατριαρχίας και του επελαύνοντος ολοκληρωτισμού.

ΝΑ ΕΞΑΠΛΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΟ

ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ,

ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Συνέλευση ενάντια στην κρατική καταστολή και για την αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Το Σάββατο 5 Δεκέμβρη, πετάξαμε τρικάκια στη λαική αγορά και στους γύρω δρόμους των γειτονιών μας ενάντια στην αστυνομοκρατία, την καταστολή και την κρατική διαχείριση της πανδημίας.

Όσο η επιτήρηση στις γειτονιές μας και οι έλεγχοι πάνω στις ζωές μας εντείνονται,τόσο εμείς θα βρίσκουμε τους τρόπους να σπάμε τις απαγορεύσεις, να κυκλοφορούμε τις αρνήσεις μας, να αντιστεκόμαστε..

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΙΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΟΒΟ

* Οι πόρτες ανοίγουν στις 18:00 & η ταινία ξεκινάει στις 19:00

Σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική, Αμερική,
σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης,
η πατριαρχία δεν κάνει εξαιρέσεις.
Άντρες βιαστές, στρατευμένοι απολογητές της και κάθε είδους σεξιστές
στοχεύουν στα σώματά μας,
σώματα λιγότερο ή περισσότερο “θηλυκά”, διαφορετικά, γερασμένα, νεανικά, αδύνατα, παχουλά, κοντά, ψηλά, ντυμένα ή γυμνά
Στα μάτια τους πάντα διαθέσιμα.

Κουλτούρα του βιασμού και σεξουαλικοποιημένη βία διάχυτες παντού.
Κρυμμένες σε περισσότερο ή λιγότερο κοντινές σχέσεις, συναναστροφές και συναντήσεις.
Κομμάτι της καθημερινότητας στο δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι, στο λεωφορείο.
Όπλα στη φαρέτρα κάθε λογής καθεστώτων, εν καιρώ πολέμου ή “ειρήνης”,
που στοχεύουν τα σώματα και την ίδια μας την ύπαρξη.
Τελικός σκοπός;
Η επιβολή. Η καταστολή. Η υπακοή.
Η διαρκής υπενθύμιση ότι είμαστε αντικείμενα για κάθε χρήση.

Για τον ρόλο του κράτους δεν έχουμε αυταπάτες.
Η δικαιοσύνη τους βρωμάει συγκάλυψη και τρέφει υποταγή και αφομοίωση.
Μόνος δρόμος η αντίσταση και οι καθημερινές – δικές μας – απαντήσεις.
Απαντήσεις σ’ αυτά που βιώνουμε καθημερινά, στα υποτιμητικά βλέμματα, τα παραβιαστικά αγγίγματα, τις συμβουλές συμβιβασμού, τις επιβεβλημένες ντροπές, την κριτική στη στάση μας απέναντι στη βία που μας ασκείται.
Απαντήσεις από εμάς που έχουμε μάθει ότι οι διαχωρισμοί των καταπιεσμένων τρέφονται από τις κυρίαρχες αφηγήσεις.
Απαντήσεις σε μία κοινωνία που έχει σημαία της την έμφυλη βία, τον σεξισμό και την πατριαρχία.

Με μαλλιά λυτά, ξυρισμένα ή με μαντίλες
να στήσουμε αναχώματα ενάντια στους ξεφτίλες.
Αδύναμες, δυνατές, συναισθηματικές, σκληρές, ψύχραιμες και υστερικές
όλες μαζί κόντρα στους κακοποιητές.
Με το λόγο μας, τα χέρια μας, με πέτρες και καρφίτσες
να στείλουμε τους σεξιστές παρέα στις γωνίτσες.

Κατάληψη Παπουτσάδικο + ΠΑΡΑΣΙΤΑ

Παρέμβαση αλληλεγγύης σε μαθητικές καταλήψεις<

Μια ενημέρωση..

Τις Πέμπτες 1/10 και 8/10 το βράδυ πραγματοποιήσαμε παρέμβαση αλληλεγγύης στις μαθητικές καταλήψεις του Χαϊδαρίου.

Περάσαμε από όλα τα Λύκεια και ορισμένα Γυμνάσια της περιοχής κολλώντας αφίσες, μιλώντας με μαθητές/μαθήτριες και πετώντας τρικάκια υπερασπιζόμενοι/-ες εκείνους και εκείνες που βαρέθηκαν να συμμετέχουν στο θέατρο του παραλόγου
που παίζουν κράτος, διευθυντάδες, μπάτσοι, μμε
και έβαλαν λουκέτο στο παραλήρημα της κρατικής διαχείρισης των σχολικών δομών με αφορμη τον covid.

Στους ίδιους δρόμους που περπατούσαμε κι εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες ως μαθητές/μαθήτριες,
ξαναβρισκόμαστε έχοντας ακόμα τη γεύση της ανυποταξίας στα στόματά μας
και στεκόμαστε ενάντια στην σχολική καταστολή/ δίπλα στα κατειλημμένα σχολεία.

Δύναμη στον αγώνα των σχολικών καταλήψεων, των μαθητών/μαθητριών
που κυνηγήθηκαν στις 9/10 στην μαθητική πορεία προς το Υπουργείο Παιδείας.
Στις τάξεις 25, στο πάρκο μας 9, ο νόμος και η τάξη σας βρωμάει από μακριά

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις και τις ζωές μας
Κατάληψη Παπουτσάδικο