Oι απαγορεύσεις μας πνίγουν, ο έλεγχος βρωμάει / Στις πλατείες και στα πάρκα ανασαίνουμε
Το τσιμέντο μας πνίγει, τα φράγκα βρωμάνε / Στις πλατείες και στα πάρκα ανασαίνουμε
Την Παρασκευή 11 Ιούνη στις 19:00 θα βρισκόμαστε στην Πλατεία Παπανικολάου στο Αιγάλεω.
Συζήτηση με θέμα την αλληλεγγύη στις καταλήψεις και με συμμετοχή των καταλήψεων Αγρός και Παπουτσάδικο.
Το τριήμερο εκδηλώσεων συνεχίζεται το Σάββατο 12 με κουκλοθέατρο και live
και την Κυριακή 13 Ιούνη με συλλογική κουζίνα και κουκλοθέατρο.
Κυριακή 6/6 στις 20:00
Προβολή ταινιών μικρού μήκους + άνοιγμα βιβλιοπωλείου-βιβλιοθήκης
‘Στήνουμε τις δικές μας συλλογικές γιορτές
κόντρα στον ατομισμό
την μοναξιά
την εμπορευματοποίηση των σχέσεων
και του ελεύθερου χρόνου
επανοικειοποιούμαστε τον δημόσιο χώρο
τους δρόμους μας
τις πλατείες μας
τις γειτονιές μας’
στην πλατεία απέναντι από την κατάληψη
(αφίσα που κολλιέται στις γειτονιές μας..)
ΟΤΑΝ
Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ
δρόμοι & πεζόδρομοι, πάρκα & πλατείες
γίνεται πεδίο
ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ, ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΩΝ
επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί μόνο αν ταυτίζεται
ΜΕ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ, ΤΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ, ΤΟ ΘΕΑΜΑ
που μεσολαβούν τις σχέσεις και τις ζωές μας
μας χωράει μόνο με
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ & ΚΩΔΙΚΟΥΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ
ΤΟΤΕ
η «ασφάλειά» μας είναι το πρόσχημα
Ο ΕΛΕΓΧΟΣ & Η ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ
ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
που κράτος & αφεντικά ετοιμάζουν για εμάς
ΛΟΓΑΡΙΑΖΟΥΝ ΛΑΘΟΣ
ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΠΑΡΚΑ-ΠΛΑΤΕΙΕΣ
ΚΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΓΡΟΣ
στηρίζουμε τη συγκέντρωση-μικροφωνική
για την υπεράσπιση της κατάληψης Αγρός
την Κυριακή 4/4, στις 12:00
Πάρκο Τρίτση στο σιντριβάνι
[…] “Σκέφτηκε μια φράση στα ισπανικά που ακόμα δεν είχε ψάξει τι σημαίνει αλλά τη θυμόταν από παιδί και έλεγε κάτι σαν “viva madrid sin gobierno”. Σκέφτηκε ακόμα αν υπάρχει καλό και κακό και τι θα νόμιζε το παιδί του για αυτόν. Σκέφτηκε τη σχέση του εγκλήματος με τις δομές εξουσίας. Σκέφτηκε το κατά πόσο η βία θα συνεχίσει να κυβερνά τις σχέσεις των ανθρώπων. Σκέφτηκε αν το παιχνίδι έχει ριστάρτ. Σκέφτηκε τέλος, και χαμογέλασε αμυδρά, πως δεν θα τον χάλαγε καθόλου να καούν όλα.”
Ξεκίνησε ως παιχνίδι γραφής όσο προσπαθούσαμε να την παλέψουμε σε κανα δυό σαλόνια και κατέληξε σε ένα φανζίν. Η πραγματικότητα μας ξεπέρασε σε φαντασία. Σε αυτούς τους καλτ δυστοπικούς καιρούς είναι χαρά μας να μοιραζόμαστε, να μιλάμε, να νιώθουμε δίπλα σε ανθρώπους όπως οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Παπουτσάδικου.
Καλή ανάγνωση
Το φανζίν θα το βρείτε στο Παπουτσάδικο… παρακάτω όμως μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε αυτό.