παλιές δημοσιεύσεις

263 άρθρα

Πορεία – Τρίτη 27 Αυγούστου – 18:00 – πλ. Δημαρχείου Περιστερίου

Για κράτος, μπάτσους,φασίστες κι ελεγκτές…

Ένα εισιτήριο αξίζουν οι ζωές

Αυτός ο κόσμος είναι ένα έγκλημα σε επιτάχυνση…

Στις 14/08/13 ένας ακόμη από μας, ο 19χρονος Θανάσης Αρναούτης, δολοφονήθηκε στο Περιστέρι επειδή δεν είχε να πληρώσει εισιτήριο.

Ελεγκτής και οδηγός ενσαρκώνουν τα σημάδια μιας πραγματικότητας: αυτή της κανονικότητας της βίας, του ωμού κανιβαλισμού και της διαρκούς επίθεσης εις βάρος της τάξης μας.

Την ώρα που κράτος και αφεντικά χορεύουν στα συντρίμια της λεγόμενης “κρίσης”, πάσης φύσεως λακέδες  (μπάτσοι, φασίστες, ελεγκτές) κυνηγούν και καταστέλλουν κάθε μορφή αντίστασης.

Να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας κόντρα στην κυριαρχία που λεηλατεί τις ζωές μας.

Διαδηλώνουμε απέναντι σε σε όλους αυτούς, με το βλέμμα γεμάτο και οργισμένο και το ταξικό μας μίσος καλά φυλαγμένο!

Δεν θα μας στερήσουν τίποτα. Όλα μας ανήκουν!

ΠΟΡΕΙΑ

Τρίτη 27/08/13 στις 18:00 στην πλατεία Δημαρχείου Περιστερίου (πλ.Δημοκρατίας)

ανοικτή λαϊκή συνέλευση Περιστερίου / αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Περιστερίου

σύντροφοι-ισσες από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΛΕΕΙ: “ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΝΩ” ΕΧΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΕΡΩΜΕΝΑ ΜΕ ΑΙΜΑ

ΑΦΙΣΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

13/8/2013

Ελεγκτής – ρουφιάνος εντοπίζει έναν 19χρονο σε τρόλεϊ του Περιστερίου χωρίς εισιτήριο. Ο επιβάτης αντιδρά όπως θα έπρεπε να αντιδρούν όσοι δεν έχουν το 1,40 για να πληρώσουν. Απαντά στους τραμπουκισμούς του ελεγκτή, χωρίς φόβο. Ο οδηγός συμμετέχει στο έργο και μαζί με τον ελεγκτή “οδηγούν” από κοινού τον πιτσιρικά στον θάνατο.

Πέρα από τη θεαματική προπαγάνδα των ΜΜΕ που σκοπό έχει να αποστειρώσει το γεγονός από τα κοινωνικοπολιτικά χαρακτηριστικά του, η ουσία είναι μία: σπρώχτηκε δεν σπρώχτηκε ήταν δολοφονία, με ηθικούς αυτουργούς το κράτος και τους ρουφιάνους του. Τους φίλους του νόμου και της τάξης. Δεν ήταν η πρώτη δολοφονία και δεν θα είναι η τελευταία.

Το βλέπουμε κάθε μέρα. Οι πόλεις μας έχουν γεμίσει ασφυκτικά από κάθε λογής μπάτσους. Ελεγκτές, δημοτόμπατσοι, σεκιουριτάδες, ΔΙΑΣ σε κάθε γωνία. Όλοι αυτοί τη “δουλειά” τους κάνουν. Τραμπουκισμούς, ελέγχους, κυνηγητά, ξυλοδαρμούς, δολοφονίες. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Υπάρχουν κάποιοι που κάνουν βρώμικες και απεχθείς “δουλειές”. Και όταν αυτές οι “δουλειές” πληρώνονται με το κεφάλι, ο ζήλος των ρουφιάνων είναι ακόμα μεγαλύτερος. Όσο για τους υποστηρικτές τους, μικροαστούς, φασίστες και λοιπούς ηλίθιους, το λιγότερο που μπορούν να κάνουν μπροστά σε μία δολοφονία είναι να το βουλώνουν.

Πέρα από κάθε συζήτηση, οι συγκοινωνίες μας ανήκουν. Τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ, το μετρό, είναι για να πάμε στη δουλειά, στο σχολειό, για να βολτάρουμε στην πόλη μας. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας, όπως η παιδεία, η υγεία, η στέγη. Δεν τα παζαρεύουμε.

Χρέος όλων μας είναι να ακυρώσουμε τον έλεγχο των ζωών μας,να τσακίσουμε το σύγχρονο ολοκληρωτισμό…

ΘΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΣΑΣ…

ΑΦΙΣΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

Στις 5/8 επιχειρείται σχέδιο “εκκαθάρισης” στην Πάτρα, με εκκένωση των τριών καταλήψεων της πόλης (Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο, στέκι ΤΕΙ). Με κινήσεις σαν κι αυτή, μπάτσοι, φασίστες και λοιπά καθάρματα, πιστεύουν ότι θα μας εξαφανίσουν, ανίκανοι προφανώς να κερδίσουν αυτό που δεν μπορούν να αντιληφθούν.

Όσα λουκέτα και να βάλετε, όσες πόρτες και να χτίσετε, θα δημιουργούμε τα δικά μας περάσματα προς την ελευθερία. Οι καταλήψεις δεν είναι μόνο τα ντουβάρια, είναι οι ιδέες, είναι οι σχέσεις, είναι η καθημερινότητα που έρχεται σε σύγκρουση με τον οχετό του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Με τις φωνές μας, με τα γέλια μας, με την οργή μας, με τα ουρλιαχτά μας, με τη ζωή μας ολάκερη, θα γκρεμίσουμε τους τοίχους σας!

ΟΧΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΙ ΣΕ ΧΑΪΔΑΡΙ ΚΑΙ ΔΑΦΝΙ

 

μοίρασμα κειμένου και αφισοκόλληση στο Δαφνί Χαϊδαρίου:

 

Το πρωί του περασμένου Σαββάτου (20/7), φασίστες μέλη της Χρυσής Αυγής επισκέφτηκαν το Δαφνί για να μοιράσουν τη φυλλάδα τους. Σε αυτή την απόκεντρη γειτονιά του Χαϊδαρίου, απλώθηκαν στην τεράστια έκταση των 2 οικοδομικών τετραγώνων και άφησαν σε αυτοκίνητα και γραμματοκιβώτια τα σκουπίδια τους, νομίζοντας ίσως ότι υπάρχει εκεί γόνιμο για αυτούς έδαφος.

Δεν υπολόγισαν όμως ότι στο Δαφνί ζουν και αυτοί / αυτές που σε όλη τους τη ζωή συνυπάρχουν με το ψυχιατρείο, που αυτά τους τα βιώματα τους δημιούργησαν αντανακλαστικά απέναντι σε αποκλεισμούς και εκκαθαρίσεις, αυτοί και αυτές που δε χωρίζουν τους ανθρώπους σε ανώτερους και κατώτερους, που δεν αποδέχονται φασιστικές νοοτροπίες. Δεν υπολόγισαν επίσης, ότι οι δρόμοι της πόλης μας και οι πόρτες των σπιτιών μας δεν χάσκουν γι’ αυτούς ανοιχτά όπως τα παράθυρα των ΜΜΕ.

Στις γειτονιές μας θα κάνουμε πάντα ότι περνάει από το χέρι μας για να μη μένει χώρος για λόγια που ζέχνουν. Που στρέφονται ενάντια στους αδύνατους, στους φτωχούς, στους διαφορετικούς, που συνειδητά καλλιεργούν το μίσος για τους διπλανούς και όχι τους από πάνω. Αυτά τα λόγια, δεν έχουν θέση στους δρόμους και στις πόρτες μας. Η μόνη τους θέση βρίσκεται στους πράσινους κάδους των σκουπιδιών, κι ας είναι τυπωμένα σε χαρτί. 

Έτσι, η φασιστική φυλλάδα έμεινε στο Δαφνί μόνο μισή ωρίτσα. Κάναμε τη Σαββατιάτικη βόλτα μας μαζί με φίλους και γειτόνους και πετάξαμε στα σκουπίδια όσες φυλλάδες δεν είχαν ήδη βρεθεί στους κάδους από τους κατοίκους της περιοχής. Και ο χώρος γέμισε με τα δικά μας λόγια, με τα αυτοκόλλητά μας και τα συνθήματά μας. Ήταν ένα όμορφο σαββατιάτικο πρωινό…