Του Victor Lenoux.
Στο Θεατράκι της Πλατείας Δημοκρατίας (δίπλα απο τη Δημοτική Βιβλιοθήκη) στο Αίθριο.
Δυο λόγια για “Το Ανοιχτήρι”
…Το Ανοιχτήρι ξεκινά σχηματικά ως μια ηχηρή διαπάλη «πληβείων και πατρικίων», δια του στόματος των δύο ηρώων του «Ζαν και Ζακ». Αυτοί ζουν στο καταφύγιο ως μοναδικοί διασωθέντες. Χωρίς κανέναν άλλον μαζί τους, χωρίς να συσχετίζονταν στο παρελθόν, χωρίς να έχουν καν την δυνατότητα να αφήσουν πίσω τους κάποιον «απόγονο» . Προσπαθούν έτσι να αναμετρηθούν στην κρίσιμη στιγμή του τέλους ή της αφετηρίας μιας κοινωνίας. Η κοσμοθεωρία, τα βιώματα, η ψυχοσύνθεσή τους ξετυλίγονται μέσα από τις ταξικές και πολιτισμικές τους διαφορές. Κάθε κοινωνική ταυτότητα που έφεραν όμως, είναι πλέον αποσυνδεδεμένη από το λειτουργικό της πλαίσιο. Τη ζωή που άφησαν πίσω τους..
για περισσότερα πατώντας την παρακάτω εικόνα, θα βρείς, τα κείμενα της Buffonata που συνοδεύουν την Παράσταση “Το Ανοίχτηρι”
Μια επίσκεψη στο site της θεατρικής ομάδαςBuffonata https://buffonatatheater.wordpress.com/
Και δυο λόγια για την Buffonata
“Η Βuffonata ήταν μια γιορτή του μεσαίωνα, διαρκείας 8 ή 10 ημερών, που γινόταν κάθε Δεκέμβρη και συνέχιζε την παράδοση από το καρναβάλι των Ρωμαίων. Σε αυτή τη γιορτή το θέατρο ήταν η ομιλούσα δραματοποιημένη εφημερίδα του λαού. Όλοι και όλες συμμετείχαν και μασκαρεύονταν σαν ευγενείς, έμποροι, αυτοκράτορες, τοκογλύφοι, τραπεζίτες, και συγκετρώνονται στην πλατεία, όπου οργανωνόταν ένα είδος πομπής, αρκετά βίαιης, εναντίον των αριστοκρατών, των πλουσίων και των αφεντάδων της εποχής.”
Και για το πως φτάνουμε στο Θεατράκι της Πλατείας Δημοκρατίας (στο ΑΙΘΡΙΟ) (Καραισκάκη και Ρόδου)
