papoutsadiko

Αυτή τη χρονική στιγμή τα λόγια μας θα είναι λίγα και ζυγισμένα.

Την Πέμπτη 18 Σεπτέμβρη συμπληρώθηκε ένας χρόνος απ’ τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα/Killah P. από το τοπικό τάγμα εφόδου της συμμορίας χ.α., μέρα κατά την οποία είχε καλεστεί αντιφασιστική διαδήλωση στο Κερατσίνι. Κατεβήκαμε σ’ αυτή τη διαδήλωση (όπως άλλωστε και αρκετές χιλιάδες άλλοι/ες) έχοντας πολιτικά απέναντί μας –πέρα απ’ τους ίδιους τους φασίστες- τόσο τον κρατικό/θεσμικό «αντιναζισμό» στις διάφορες εκδοχές που επιδεικνύει τον τελευταίο χρόνο, όσο και μια στενή, «αντιχρυσαυγήτικη» θεώρηση του αντιφασιστικού αγώνα, που ανακάλυψε το ρατσισμό, τον εθνικισμό και το φασισμό που ξερνάει αυτή η κοινωνία, μετά την εμφάνιση της παρακρατικής συμμορίας.

Κατεβήκαμε συντεταγμένα και οργανωμένα στο δρόμο θέλοντας να υποστηρίξουμε τον αντιφασισμό, όπως τον εννοούμε εμείς: ο ένας δίπλα στην άλλη, όλοι/ες μαζί, χωρίς κανενός είδους διαχωρισμούς (φύλου, φυλής, ηλικίας, σεξουαλικών επιλογών, σωματικής διάπλασης κ.α.) περιφρουρώντας οι ίδιοι τις επιλογές μας στο δρόμο κι έχοντας την συλλογική αυτοπεποίθηση που πηγάζει απ’ τους σκοπούς μας.

Τέλος, κατεβήκαμε σ’ αυτή τη διαδήλωση γιατί αυτό έπρεπε να κάνουμε σαν αντιφασίστες/στριες εκείνη την μέρα.

Σε πλήρη αντίθεση με άλλες επιλογές, βεβαίως και δεν είμαστε από κείνους και κείνες που βλέπουν τον αντιφασιστικό αγώνα σαν πεδίο δόξης λαμπρό για αριστερούς αντιπολιτευτικούς σχεδιασμούς -ούτε και αντιμετωπίζουμε τους υπόλοιπους διαδηλωτές σαν μια δεξαμενή υποψήφιων οπαδών και ψηφοφόρων αριστερών κομμάτων και οργανώσεων. Επίσης δεν αναγάγουμε τη δολοφονία του Π. Φύσσα στην εν γένει προσωπικότητά του, αλλά στο γεγονός πως ήταν –ανάμεσα σε άλλα- ενεργός αντιφασίστας της περιοχής και υποστήριζε αυτή την επιλογή του (και) στο δρόμο. Τέλος δεν αντιμετωπίζουμε ούτε τον αντιφασισμό ούτε κανένα πολιτικό περιεχόμενο αγώνα με το οποίο καταπιανόμαστε, σαν πεδίο «ηγεμονικών» πολιτικών επιδιώξεων και/ή κατά φαντασίαν «επιθετικών» επιλογών που εδώ και πολλά χρόνια υπονομεύουν απροκάλυπτα –για όποιον/α έχει την καθαρή ματιά να βλέπει κάτι τέτοιο- τις προοπτικές ενός αυτόνομου κι ακηδεμόνευτου (από κόμματα κι αποκόμματα, μηχανισμούς, μκο, μήντια –καθεστωτικά ή «απελευθερωτικά»- και μαφίες) κινήματος για την ταξική/κοινωνική απελευθέρωση, όπως κι αν την εννοεί κανείς.

Το μπάτσικο κατασταλτικό όργιο στη διαδήλωση της περασμένης Πέμπτης –που είχε σαν αφορμή και πρόσχημα επιεικώς «ατυχείς» και πολιτικά άκυρες «επιθετικές» επιλογές- ξέσπασε με μεγάλη ένταση, περιλαμβάνοντας τη συνήθη γκάμα «ανδραγαθημάτων» που επιδεικνύουν σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι ένστολοι ψηφοφόροι της συμμορίας χ.α.: απρόκλητες επιθέσεις σε μπλοκ της διαδήλωσης, επικίνδυνες ρίψεις χημικών και βομβίδων κρότου-λάμψης πολύ κοντά ή/και πάνω στα σώματα διαδηλωτών και εκτεταμένοι ξυλοδαρμοί. Τελευταίο στοιχείο αυτής της διαχείρισης με όρους «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» ήταν οι δεκάδες προσαγωγές και οι 64 τελικά συλλήψεις (61 άτομα με κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα και 3 (και) με κακουργηματικού) με τα γνωστά κατασκευασμένα κατηγορητήρια. Πληρώνουμε λοιπόν το κόστος των αδιαπραγμάτευτων επιλογών μας, έμπρακτα και με αρκετές συλλήψεις κοντινών και μη συντρόφων/ισσών.

Αν νομίζουν ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα λυγίσουμε, είναι πολύ γελασμένοι. Αν ελπίζουν να φοβηθούμε μπροστά στην ποινική μεταχείριση που μας ετοιμάζουν, εκτίμησαν ξανά λάθος. Έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου για να είμαστε στο δρόμο κι αυτό ακριβώς πρόκειται να κάνουμε και τώρα…

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες αντιφασίστες διαδηλωτές της Πέμπτης 18/9 στο Κερατσίνι.

Καμία προφυλάκιση αντιφασίστα διαδηλωτή.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Δευτέρα 22/9, 11:00 πμ, δικαστήρια Πειραιά (Σκουζέ & Φίλωνος)

antifascist action

Την Τετάρτη 23 Ιούλη στα Χανιά, η ΔΕΗ κόβει απροειδοποίητα το ρεύμα στην παραπληγική 56χρονη Ευτυχία Ποποδάκη καταδικάζοντάς την σε έναν μαρτυρικό θάνατο για μια οφειλή 800 ευρώ. Οι δικαιολογίες θα περισσέψουν για μια ακόμη φορά προκειμένου να αποπροσανατολιστεί η κοινωνική δυσφορία. Υπάρχει, ωστόσο, μια προφανής δολοφονία της Ευτυχίας από έναν «οργανισμό κοινής ωφελείας» για ένα ευτελές χρέος, τη στιγμή που οι οφειλές μεγαλοβιομηχάνων, μεγαλοεργολάβων -αλλά και άλλων κρατικών οργανισμών- προς την ίδια τη ΔΕΗ αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ χωρίς να «ανοίγει ρουθούνι». 

Κι έτσι, είτε με ωμές και παραδειγματικές δολοφονίες όπως αυτή της Ευτυχίας, είτε με καταναγκαστικές αυτοκτονίες για να αποφευχθεί η ανέχεια, είτε με καταδίκες άρρωστων ανθρώπων σε θάνατο χωρίς φάρμακα και περίθαλψη, ο κατάλογος των «θυμάτων της κρίσης» όλο και μεγαλώνει με το θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων να αγκαλιάζει τα φτωχά προάστια, τις ρημαγμένες από την ανέχεια γειτονιές, τους φτωχοδιάβολους της επικράτειας. Η ιστορία, ωστόσο, έχει καταδείξει ότι ανεξάρτητα από το εκάστοτε πρόσχημα η προοπτική της εξουσίας είναι ο θάνατος.

Όσο κι αν προσπαθεί η κυρίαρχη δημαγωγία να πείσει τις υποτελείς τάξεις ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος, η πραγματικότητα την αμφισβητεί πεισματικά. Από τη μία οι «ευαίσθητοι» φορείς υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η καθεστωτική αριστερά προσπαθούν να εγκλωβίσουν την κοινωνική δυσφορία σε διορθωτικούς θεσμούς, ισχυριζόμενοι ότι δεν φταίει η αστική δημοκρατία αλλά η κακή της εφαρμογή. Από την άλλη το κράτος δολοφονεί υπηκόους του στο όνομα του «ξεπεράσματος της κρίσης», εξοντώνει μετανάστες στα θαλάσσια σύνορα και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για την υπεράσπιση του «εθνικού κορμού», θάβει ζωντανούς σε φυλακές υψίστης ασφαλείας όσες και όσους αντιστέκονται, σπέρνει τον εφιάλτη του φασισμού ανάμεσα στους φτωχούς.

Τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από ποτέ. Αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να γίνει απλώς καλύτερος. Πρέπει να ανατραπεί από τα θεμέλιά του. Στην εξατομίκευση απαντάμε με αλληλεγγύη. Στις ιεραρχίες απαντάμε με αυτοοργάνωση. Στην απάθεια και τη μοιρολατρία απαντάμε με αντίσταση και αγώνα. 

Θέλουνε να συνηθίσουμε το θάνατο

Θέλουμε η ζωή μας να περάσει από πάνω τους

Κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι)
Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός (πάρκο Τρίτση)
Κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω)
Θερσίτης (Ίλιον)

Η ποδοσφαιρική ομάδα της Κατάληψης Παπουτσάδικο Zapatero United είναι στην ευχάριστη θέση να ενημερώσει τους αντιφασίστες φιλάθλους φίλους της οτι προκρίθηκε στα ημιτελικά του Antifa League μετά από συγκλονιστικό αγώνα, που κρίθηκε στα πέναλτυ (2-2 κανονική διάρκεια) με την ομάδα του Ποταμιακού, σήμερα απόγευμα Σαββάτου στο αυτοοργανομένο γήπεδο της κατάληψης Βίλα Ζωγράφου…

Σας περιμένουμε λοιπόν όλους να στηρίξετε με την αλληλεγγύη σας και το βροντερό παρόν σας την κερκίδα των Παπουτσάδων στον ημιτελικό με αντίπαλο την ομάδα των μηχανικών Los Ingenieros, που θα διεξαχθεί αύριο Κυριακή 29/6 στο χώρο του Κάτω Πολυτεχνείου στις 17:00..

Σε περίπτωση νίκης στον ημιτελικό, θα ακολουθήσει ο τελικός της φετινής διοργάνωσης με έναν εκ των Περσινή Κομμούνα, Γνωστοί Άγνωστοι, όπου προφανώς με τη φόρα που θα έχουμε θα σηκώσουμε την αντιφασιστική κούπα..

Σε κάθε περίπτωση νίκης ή νίκης θα ακολουθήσει πάρτυ ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα διωκόμενου συντρόφου…

Για περισσότερες πληροφορίες:

http://zapaterosunited.espivblogs.net/

http://antifaleague.espivblogs.net/

400 περίπου άτομα συμμετείχαν στη διαδήλωση της Πέμπτης 5 Ιούνη ενάντια στη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, που πραγματοποιήθηκε στους δρόμους του Αιγάλεω και της Αγίας Βαρβάρας. Νωρίτερα υπήρξε συγκέντρωση και μικροφωνική στην πλατεία Εσταυρωμένου (μετρό Αιγάλεω), ενώ ταυτόχρονα μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα. Περίπου στις 7.30μμ ξεκίνησε η πορεία, η οποία με παλμό, πολλά συνθήματα και χιλιάδες τρικάκια, κινήθηκε επί της Ιεράς οδού μέχρι το ύψος του Μπαρουτάδικου και στη συνέχεια έστριψε μέσω της Μεγ. Αλεξάνδρου προς Αγία Βαρβάρα, με κατεύθυνση το νοσοκομείο Λοιμωδών, για να καταλήξει στο σταθμό του μετρό Αγ. Μαρίνα. Το συγκεκριμένο νοσοκομείο, όπως και οι παλιές εγκαταστάσεις του ΟΑΕΔ στη Λεωφόρο Σχιστού 1 (πάνω από τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά), έχουν ήδη παραχωρηθεί στο υπουργείο δημόσιας τάξης και πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως στρατόπεδα συγκέντρωσης για «ευπαθείς oμάδες» μεταναστών, όπως ασυνόδευτοι ανήλικοι, μονογονεϊκές οικογένειες κλπ.

Με κεντρικό σύνθημα ’’ούτε Λοιμωδών, ούτε Σκαραμαγκά, στρατόπεδα συγκέντρωσης ποτέ και πουθενά’’, αυτή η πορεία ολοκληρώνει τον πρώτο κύκλο αντιπληροφόρησης, δράσεων και κινητοποιήσεων γύρω από το θέμα δημιουργίας στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών, στις περιοχές μας. Προηγήθηκε έκδοση διασυλλογικής γιγαντοαφίσας (βλ. εδώ), διασυλλογικό κείμενο (βλ. εδώ), ανάρτηση αεροπανό σε κεντρικά σημεία των δυτικών (βλ. εδώ), μηχανοκίνητη πορεία από το Χαϊδάρι μέχρι το Κερατσίνι (βλ. εδώ) και εκδήλωση γύρω από το θέμα (βλ. εδώ).

Έπεται και συνέχεια…