Αλληλεγγύη στην Terra Incognita και στη Rosa Nera
Ντόπιοι και μετανάστριες, να σταθούμε όρθιες σε ένα κόσμο που γκρεμίζεται, και ξαναφτιάχνεται πάνω στις πλάτες μας
Ένα χρόνο (περίπου) μετά το τελεσίγραφο προς τους κατειλημμένους χώρους η πολιτική του ελληνικού κράτους συνεχίζει να χρησιμοποιεί την καταστολή ως μια καθημερινή επίθεση στα στα κομμάτια της κοινωνίας , που αρνούνται να πειθαρχήσουν με την συνεχόμενη και ολοένα οξυνόμενη υποτίμηση των ζωών μας.
Είναι η ίδια πολιτική που στην αιχμή της, ακολουθώντας τα χνάρια της προηγούμενης κυβέρνησης συνεχίζει με ακόμα πιο βίαιους όρους να κάνει τη ζωή των έγκλειστων μεταναστ(ρι)ών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στην κάθε Μόρια, ανάξια να βιωθεί. Και οι μετανάστ(ρι)ες μας δείχνουν δρόμους αξιοπρέπειας, με τους αγώνες τους.
Eν μέσω υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, λοιπόν προτεραιότητα του ελληνικού κράτους είναι -σε συνδυασμό με την πολιτική διαχείριση του covid και την αγορά όπλων – οι εκκενώσεις κτιρίων, που πριν γίνουν καταλήψεις ήταν παρατημένα, ενώ ως καταλήψεις αποτελούν ζωτικό μέρος της κοινότητας, σημεία συνάντησης και αγώνα για τη τάξη μας.
Κάποιες φορές με πρόσχημα την ανάπτυξη και την αξιοποίηση (μίζες και κέρδος για ιδιώτες) και άλλες φόρες την ωμή καταστολή και απαίτηση για πειθαρχεία και ‘’νομιμότητα’’, το κράτος με ολόκληρο τον μηχανισμό του (εισαγγελείς, μπάτσους, δημοτική αρχή, πρυτάνεις, ΜΜΕ) εκκενώνει την κατάληψη TERRA INCOGNITA στην Θεσσαλονίκη και τη ROSA NERA στα Χανιά, με σκοπό να μετατραπεί σε ιδιωτικό ξενοδοχείο, μετά την ενοικίασή του από το Πολυτεχνείο Κρήτης. Επίσης συλλαμβάνει συντρόφους/ισσες στην κατάληψη LIBERTATIA που εκτελούσαν εργασίες ανοικοδόμησης μετά από εμπρηστική επίθεση από φασίστες.
Αλλά στις καταλήψεις, στη Rosa Νera, στην Terra, όχι απλά δεν βγάζουμε κέρδος για τα αφεντικά και τους λακέδες τους, αλλά ενοχλούμε, ενοχλούμε την εξουσία τους.
Είμαστε επικίνδυνες, γιατί μετατρέπουμε τα κλειστα- εγκαταλελειμμένα κτίρια σε δημόσιους χώρους, δίχως να διεκδικούμε την ιδιοκτησία τους, αλλά διεκδικώντας τις ζωές μας.Επειδή κάνουμε πολιτικές και πολιτισμικές εκδηλώσεις ενάντια στις λογικές του κέρδους, του εμπορεύματος και του θεάματος.
Είμαστε επικίνδυνες γιατί έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε δομές και σχέσεις ενάντια στη πραγματικότητα που είναι μόνο για λίγους.
Είμαστε επικίνδυνες επειδή παίρνουμε θέση έμπρακτα ενάντια στον εθνικισμό που βρωμάει θάνατο.
Γιατί στηρίζουμε τους αγώνες, τους συλλογικούς αγώνες χωρίς ιεραρχίες, τους αγώνες για καλύτερους μισθούς και λιγότερες ώρες δουλειάς. Τους αγώνες για την υπεράσπιση της Γης από τα κέρδη των αφεντικών.
Επειδή στεκόμαστε δίπλα και αλληλέγγυα στους αγώνες των μεταναστ(ρι)ών και ενάντια στην εξόντωση που τους επιβάλλεται από το κράτος στη κάθε Μόρια.
Επειδή στο σήμερα η σιωπή ,είναι πιο ένοχη από ποτέ. Στο σήμερα που εν μέσω υγειονομικής και οικονομικής κρίσης τα αφεντικά και το κράτος τους ζητάνε για ακόμη μια φορά να βάλουμε πλάτη για το εθνικό καλό τους, και την δημόσια υγεία ενώ δεν δίνουν δεκάρα για εμάς.
Γιατί στο σήμερα η υπεράσπιση των καταλήψεων σημαίνει και υπεράσπιση των ζωών μας. Γιατί εκεί μέσα χτίζουμε ένα κόσμο που θα γκρεμίσει το κόσμο των αφεντικών, του ρατσισμού, της πατριαρχίας, του χρήματος, του ελέγχου , της εξουσίας.
Γιατί αυτό κάνουμε σήμερα, τώρα, εδώ. Και οι εχθροί μας είναι και αυτοί σήμερα τώρα εδώ.
Ραντεβού στους δρόμους και στους εφιάλτες τους.
Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις, τους αγώνες μας, τις ζωές μας.
Αλληλεγγύη στην Terra Incognita και στη Rosa Nera
(κέιμενο και αφίσα που μοιράζεται και κολλιέται στις γειτονιές μας)