“δεν είναι το airbnb που ανεβάζει τα νοίκια,
οι ιδιοκτήτες ανεβάζουν τα νοίκια”
Ανάπλαση, ανακαίνιση, αναβάθμιση, ανατίμηση, ανάπτυξη. Όποτε ακούμε αυτές τις τόσο «θετικά» φορτισμένες έννοιες από τα στόματα κρατικών φορέων, υποψηφίων δημάρχων, ιδιοκτητών και αφεντικών ετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα, νιώθουμε ακόμα πιο απροστάτευτοι. Λες και δε το έχουμε ξαναζήσει, κάποτε μας ζάλιζαν για τον εθνικό σκοπό της αναβάθμισης της Αθήνας λόγω Ολυμπιακών Αγώνων, τώρα για το πώς θα βγούμε από την κρίση μέσω του τουρισμού και της βραχυχρόνιας μίσθωσης.
Προφανώς, ο εξευγενισμός των γειτονιών (κυρίως γύρω από την Ακρόπολη) πρωτίστως συνδέεται με την ανάπτυξη του τουριστικού κεφαλαίου και την επιστροφή της εθνικής μεσαίας τάξης στο κέντρο της πόλης. Ωστόσο, καθώς βάζουμε δίπλα-δίπλα το νέο τουριστικό χάρτη και τις τιμές των ενοικίων όπως διαμορφώνονται σε ολόκληρη την Αττική παρατηρούμε το εξής: τα νοίκια ανεβαίνουν ακόμα και σε περιοχές (όπως το Χαϊδάρι) που το airbnb δεν τις έχει ακουμπήσει παρά ελάχιστα… και σίγουρα δεν τις λες τουριστικές.
Όσο εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο κράτος ότι θα ακολουθήσει μια «ενιαία λύση για τη στέγαση», άλλο τόσο θα συνεχίζει να αφήνει τους ενοικιαστές εκτεθειμένους στην ορέξεις των ιδιοκτητών να ανεβάζουν ανεξέλεγκτα τα νοίκια. Και όσο εμείς δεν προσπαθούμε να βρούμε τους τρόπους να συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις μας, άλλο τόσο η σχέση μας ως ενοικιαστές θα μεταφέρεται ακόμα πιο πολύ στην ιδιωτική σφαίρα, στην ατομική διαπραγμάτευση.
από την συνέλευση πόλης “790”