Την Τετάρτη 4 Μάη, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση σε κομματική εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ στο ΚΑΠΗ Χαϊδαρίου, με ομιλήτρια τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.

Από νωρίς το απόγευμα, έξω από το ΚΑΠΗ συγκεντρώθηκε κόσμος με σκοπό να δείξει ότι τα πιόνια της εξουσίας δεν είναι ευπρόσδεκτα στις γειτονιές μας. Αναρτήθηκε πανό και πετάχτηκαν τρικάκια. Όσο περνούσε η ώρα όλο και περισσότεροι σύντροφοι από τις γειτονιές του Χαϊδαρίου, του Αιγάλεω και του Περιστερίου, αλλά και περαστικοί και γείτονες προσέγγιζαν το ΚΑΠΗ, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της παρέμβασης κράχτηκαν και γίνανε ρεζίλι Πασόκοι, παρατρεχάμενοι, ασφαλίτες και μπράβοι. Η παρουσία των μπάτσων ήταν εξαρχής υπερβολική, και η εμφάνιση των ΜΑΤ για πρώτη φορά στο Χαϊδάρι έκανε εντύπωση στους κατοίκους.

Οι δε Πασόκοι υπό το φόβο γιαουρτιών και άλλων φαγώσιμων, καθυστέρησαν την εκδήλωση κατά μιάμιση ώρα, ενώ η Μαριλίζα τελικά μπήκε στο ΜΑΝΤΡΙ-ΚΑΠΗ με κουκούλα, υπό την κάλυψη του συρφετού της και χωρίς πολλά πολλά (επευφημίες, χειροκροτήματα κλπ). Μετά από ώρα, αποχωρήσαμε όλοι μαζί από τον χώρο και κατευθυνθήκαμε προς τον κεντρικό πεζόδρομο του Χαϊδαρίου, όπου αναρτήσαμε το πανό μας και διαλυθήκαμε.

Αυτοί που ξεπουλάνε τις ζωές μας, είναι ανεπιθύμητοι στις γειτονιές μας.

Αλληλεγγύη και Αυτό-οργάνωση σε κάθε γειτονιά.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΠΟΥΤΣΑΔΙΚΟ

Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή. Ο καπιταλισμός, λόγω των δομικών του αντιφάσεων, στο υψηλότερο σημείο της παρακμής του παρασύρει στη φτώχια, την ανεργία, τον αποκλεισμό, όλο και ευρύτερες λαϊκές μάζες. Η Ελλάδα στο σταυροδρόμι των διεθνών αντιφάσεων ανάμεσα στον χρεοκοπημένο βορρά και τον επαναστατημένο νότο, υποθηκεύει το μέλλον εργαζομένων και νεολαίας στο ΔΝΤ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το κράτος αποποιείται των ευθυνών του και μέσω του Καλλικράτη μεταβιβάζει τα βάρη στους δήμους, οι οποίοι με τη σειρά τους αδυνατούν να καλύψουν τα κενά που δημιουργούνται.

Οι κοινωνίες μας βυθίζονται στην άβυσσο της βαρβαρότητας, της ανέχειας και της φτώχειας, κοιτώντας αμήχανα την έξαρση του φασισμού, ερχόμενες αντιμέτωπες με την κρατική καταστολή και την καταπάτηση ακόμα και των πιο θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Καταστρατηγείται το δικαίωμα στην εργασία, την ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία. Οι κοινωνικές σχέσεις, ο πολιτισμός, ο δωρεάν και κοινόχρηστος χαρακτήρας του δημοσίου χώρου επαναξιολογούνται στη βάση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας.

Θεωρούμε ότι ο δημόσιος χώρος ανήκει αδιαμεσολάβητα στην κοινωνία κι όχι στους θεσμικούς αντιπροσώπους της. Το εργοστάσιο παπουτσιών είναι δεσμευμένο προς απαλλοτρίωση από το Δήμο τα τελευταία 11 χρόνια και έχει αφεθεί να ρημάζει, να γίνεται εστία μόλυνσης και αιτία υποβάθμισης της γειτονιάς, ενώ ταυτόχρονα ο Δήμος εγκαταλείπει όλο και περισσότερους δημόσιους χώρους και υπηρεσίες. Σε αυτήν τη συγκυρία αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε και να επανοικειοποιηθούμε το χώρο του παλιού παπουτσάδικου της οδού Δαβάκη και να καλέσουμε την τοπική κοινωνία να συμμετέχει και να καλύψει τις ανάγκες της στο χώρο αυτό.

Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα χώρο έκφρασης και δημιουργίας, ένα χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων, μαθημάτων και κοινωνικής προσφοράς. Έναν αντι-εμπορευματικό χώρο εθελουσίας προσφοράς και ανταλλαγής γνώσεων, αξιών και στάσης ζωής. Παράλληλα, θέλουμε να αποτελέσει βήμα για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο/συλλογικότητα και χώρο προετοιμασίας και στέγασης κοινωνικών αγώνων. Χώρο πολιτικής και κοινωνικής ζύμωσης.

Ο χαρακτήρας του χώρου είναι αυτο-διαχειριζόμενος, από τους συμμετέχοντες για τους συμμετέχοντες, σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες μας, ανάλογα με τις δυνάμεις μας, χωρίς καμμιά οικονομική και πολιτική υποτέλεια σε «σπόνσορες». Αντι-ιδιοκτησιακός, αντι-ιεραρχικός, η κατάληψη δεν είναι κι ούτε πρόκειται να γίνει τσιφλίκι κανενός ατόμου/συλλογικότητας ή κομματικής σκοπιμότητας, ανήκει στην τοπική κοινωνία και τους συμμετέχοντες. Οι αποφάσεις παίρνονται αμεσο-δημοκρατικά, μέσα από συνελεύσεις, ισότιμα, αδιαμεσολάβητα, συμμετοχικά. Αποτελεί συμβολή στη δημιουργία κοινωνικών και πολιτικών αντι-θεσμών.

Στο χώρο αυτό δε χωράνε ρατσιστικές και φασιστικές συμπεριφορές και αντιλήψεις. Κανένας ελέυθερος κοινωνικός χώρος για τους εχθρούς της ελευθερίας. Κανένας δημόσιος χώρος στο έλεος της κερδοφορίας του κεφαλαίου, κανένας δημόσιος χώρος αναξιοποίητος για τις κοινωνικές ανάγκες. Δημόσιοι χώροι ελεύθεροι και ανοιχτοί στην κοινωνική και πολιτική δράση και στην πολιτιστική δημιουργία.

ΠΑΠΟΥΤΣΑΔΙΚΟ
ανοιχτός ελεύθερος κοινωνικός/πολιτικός/πολιτιστικός χώρος

(το κείμενο σε μορφή pdf)

Φασιστική δολοφονική επίθεση στο Παπουτσάδικο, στο Xαϊδάρι

Δολοφονική επίθεση με εμπρηστικό μηχανισμό δέχθηκε η συνέλευση της κατάληψης του εργοστασίου παπουτσιών, το βράδυ (περί τις 9.45 μ.μ.) της Kυριακής 3 Aπριλίου, στο Xαϊδάρι, ευτυχώς χωρίς κανέναν τραυματισμό.

Tραμπούκοι φασίστες περνώντας με μηχανάκι πέταξαν τον εμπρηστικό – εκρηκτικό μηχανισμό ανάμεσα στους συντρόφους που εκείνη την ώρα είχαν συνέλευση στο προαύλιο. H καθυστέρηση της ανάφλεξης έδωσε χρόνο στους συντρόφους να σκορπίσουν και να μην έχουμε θύματα. Mόνο μια τσάντα συντρόφισσας και μια καρέκλα κάηκαν.

Eίναι σαφές ότι οι μηχανισμοί του παρακράτους και του κράτους θέλουν να τρομοκρατήσουν τις δεκάδες νεολαίων και εργαζομένων που συμμετέχουν στην διαμόρφωση του εγκαταλειμμένου από το δήμο παλιού εργοστασίου σε ένα ανοικτό κοινωνικό χώρο πολιτικής και πολιτιστικής δημιουργίας και δράσης. Eπίσης θέλουν να σπείρουν φόβο στο λαό της περιοχής που από την πρώτη στιγμή είδε πολύ ευνοϊκά την κατάληψη και ανάπλαση ενός χώρου που η εγκατάλειψη τον είχε μετατρέψει σε χώρο μόλυνσης.

Oι φασίστες τρομοκράτες δεν μας φοβίζουν – μας εξοργίζουν.

Kαλούμε το λαό του Xαϊδαρίου και όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους να απομονώσουν του ναζιστές νοσταλγούς του Xίτλερ και τους ιθύνοντες που τους κατευθύνουν.

Φασίστες στις τρύπες σας!

Το Σάββατο 19 Μαρτίου στο Χαϊδάρι, ανοίχθηκε ένας χώρος που παρέμενε κλειστός και εστία μόλυνσης για τη γειτονιά, εδώ και πολλά χρόνια: το παλιό παπουτσάδικο.

Σε μια περίοδο που η πολιτεία είναι ανίκανη να διαχειριστεί τα δημόσια κτίρια και τους ελεύθερους χώρους, παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Ενάντια στο μοντέλο της απομόνωσης και της μιζέριας που μας επιβάλλουν, ας βγούμε από τα σπίτια μας να ξαναγνωριστούμε και να επαναπροσδιορίσουμε την καθημερινότητά μας.

Επεμβαίνουμε, καθαρίζουμε και αξιοποιούμε το εγκαταλελειμμένο Εργοστάσιο Παπουτσιών που αποτελεί εδώ και χρόνια εστία μόλυνσης και υποβάθμισης της γειτονιάς, δημιουργώντας χώρους έκφρασης, προβληματισμού και δράσης.

Κανένας Χώρος Ανεκμετάλλευτος

(το κείμενο σε μορφή pdf)