Ημερομηνία: Σάββατο 4 Γενάρη
d.i.y hip hop live
οικονομικής ενίσχυσης για δικαστικά έξοδα ενός απο εμάς
Sedatephobia / Hit & Rap / σουαράπ / Χιπ Χοπ Καφενές/ Βoavista
Διοργάνωση: Υπόγειος Ήχος
Τοποθεσία: κατάληψη Παπουτσάδικο
Ραντεβού στους δρόμους … στους δρόμους του αγώνα, καίγεται το τελεσίγραφο…
Εμείς δεν ξεχνάμε. Δεν ξεχνάμε πως ζούμε σε μια χώρα με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δεν ξεχνάμε πως αυτοί που μας δίνουν τελεσίγραφα, κάποτε διαπόμπευαν οροθετικές γυναίκες, όριζαν τόσους ανθρώπους ως «σκουπίδια» που μαζεύονται με «σκούπες», έδιναν την δύναμη σε μπάτσους, φασίστες και δικαστές να αποφασίζουν ποιος αξίζει να υπάρχει και ποιος όχι. Θυμόμαστε πως όσοι διαχειριστές του ελληνικού κράτους κι αν έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια, όσο κι αν η μεθοδολογία τους μοιάζει να εναλλάσσεται από καρότο σε μαστίγιο, οι στόχοι παραμένουν σταθεροί. Ξέρουμε πως όσο αυτός ο πόλεμος κανονικοποιεί τη βία και τον θάνατο στο Αιγαίο, στη Μόρια και στους δρόμους της πόλης, τόσο υποτιμά τα κεφάλια όλων μας.Το κράτος, αριστερό ή δεξιό, πάντα είχε τους μπάτσους του, τους φασίστες του και τους μπογδάνους του.
Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες. Για να πάνε καλά τα σχέδια κράτους και αφεντικών χρειάζονται και τα πρόθυμα τσιράκια τους. Και η ελληνική κοινωνία πάντα είχε πρόθυμους. Να υποτιμήσουν, να βιάσουν, να σκοτώσουν. Μετανάστες, γυναίκες και όποιον άλλον έμπαινε εμπόδιο στους «ιερούς σκοπούς» τους. Και «ιερότερος» όλων η ιδιοκτησία. Ο θεμέλιος λίθος της ελληνικής κοινωνίας θα προστατευτεί πάσει θυσία. Με airbnb, με εξευγενισμό που περνάει πάνω από τις γειτονιές μας και με εκκενώσεις καταλήψεων. Πώς αλλιώς θα συνεχίσουν να καταναλώνουν οι λευκοί μεσοαστοί τουρίστες; Πώς αλλιώς θα συνεχίσει ο έλληνας σπιτονοικοκύρης να κουνάει χαρωπά το σημαιάκι του;
Εμείς λοιπόν που θυμόμαστε κι έχουμε καθαρά μάτια. Εμείς που χτίζουμε τον κόσμο κάθε μέρα. Εμείς που γεμίζουμε με τις ζωές μας τους δρόμους, τις πλατείες, τα άδεια κτίρια. Εμείς που στεκόμαστε ενάντια σε όλο αυτό το ζόφο. Που φτιάχνουμε σχέσεις, υπέροχες στιγμές, κατά-πληκτικές ζωές. Εμείς που στεκόμαστε ο ένας δίπλα στην άλλη με μίσος για τους μπάτσους, τους φασίστες, την ιδιοκτησία και τα φράγκα. Εμείς, οι συλλογικές αρνήσεις μας, ριζωμένες στις γειτονιές μας. Επανοηματοδοτούμε τη ζωή, ανακαταλαμβάνουμε τον χώρο και τον χρόνο που μας κλέβουνε, εμείς οι ρωγμές στην κανονικότητα. Όλοι και όλες εμείς, συμφωνούμε πως δεν χωράμε όλοι, και λέμε να φύγετε εσείς. Γιατί εμείς,
Η ταινία “Bombers” μεταφράστηκε από την tzoan. H επιμέλεια των υποτίτλων έγινε απο εμάς.
“έχουμε πόλεμο, τα σημάδια είναι παντού και όλοι κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε…”
Σε μια μητρόπολη της δύσης,
με τις μπόμπες στο ψαχνό, να κάνουν τη δουλειά τους
να φέρνουν μπάτσους και αλλους μπάτσους
τάξη και ασφάλεια, νόμο και σιωπή
και να συλλαμβάνονται άνθρωποι της γειτονιάς
λόγω θέσης, τάξης, χρώματος..
κσι το μίσος για την αστυνομία να μεγαλώνει…
Μια παρέα γκραφιτάδων ζει μέσα σε αυτό το κλίμα…
μιλάει με τη γλώσσα της και τους κώδικες του δρόμου
και στη γλώσσα μας είναι το άλφα και το ωμέγα,
πως οι δολοφόνοι ήταν πάντα οι μπάτσοι…
“έχουμε πόλεμο, τα σημάδια είναι παντού και όλοι κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε…”
Τρίτη 17 Δεκέμβρη, στις 21:00 … Με αναμμένη τη σόμπα, και τα τελεσίγραφα να καίγονται…
Η δύναμη που εμείς υπολογίζουμε…
Το χιπ χοπ
Η γειτονιά Ο σεβασμός Οι σχέσεις Οι άνθρωποι
Μάτια που συναντιούνται και βγάζουν φλόγες
Σφιγμένες γροθιές, δυο χέρια, δέκα μπλεγμένα δάχτυλα
Μυαλά που βάζουν λέξεις σε σειρά με ψυχή
Περιγράφοντας όσα βιώνουν
Αυτιά που ακούνε και στόματα που σέβονται και μετράνε τα επόμενα λόγια
Πλούσιες καρδιές με φτωχά λεξιλόγια
Ξαποσταίνουν σε παγκάκια σκαλισμένα με όνειρα
Συναντιούνται στο χρώμα της Δύσης
Μοιράζονται στιγμές με τσιγάρα και αντιφάσεις
και ο χρόνος λιγοστεύει..
με συντροφιά τη πιο κοινότυπη Αλήθεια που διστάζει να βγει από δαγκωμένα χείλια
και ένα απόκομμα από το ταξίδι στη χώρα του ποτέ
με παρανοϊκά όνειρα, ανακαλύπτουν νέες γλώσσες
πέφτοντας στο κενό του σήμερα
και οι λέξεις είναι πράξεις, δεν είναι μόνο λόγια
και οι πράξεις μιλάνε
άλλοτε ουρλιάζουν, άλλοτε σωπαίνουν
τη μαγική στιγμή που στέκονται πλάι
και προχωράνε μαζί…
Και τα μάτια, τα χέρια, τα μπλεγμένα δάχτυλα, οι σφιγμένες γροθιές, οι πλούσιες καρδιές
δεν λειτουργούν μόνα
μα ούτε είναι τέλεια
και ούτε βλέπουν, αγγίζουν, νιώθουν όλα το ίδιο
Αλλά.. λειτουργούμε μαζί…
Μιλάμε, εκφραζόμαστε,
διαφωνούμε συμφωνώντας και συμφωνούμε διαφωνώντας με το σκατένιο τους κόσμο
Μαζί.. συλλογικά.. αναδιοργανωμένα..
(δεν χωράμε στο κόσμο που φτιάχνουν τα αφεντικά)
χωρίς αφεντικά
με τις αντιφάσεις μας
δεν έχουμε ευαγγέλιο να προσκυνάμε..
Υποκλινόμαστε στη ζωή
δεν προσκυνάμε για κανέναν
έτσι μεγαλώσαμε στις Πλατείες
Ζώντας Thriller
σε καιρούς κρίσης με πολεμικές μηχανές εν κινήσει
και το απόκομμα από το εισιτήριο από το ταξίδι που δεν κάναμε
μένει θαμμένο σε ένα συρτάρι μαζί με την αλήθεια
που ακροβατεί στην άκρη ενός γκρεμού
με ένα αναπτήρα και ένα ημερολόγιο στα χέρια
και είναι πιο μεγάλος ο φόβος της φωτιάς στα γραπτά και τις ζωές μας
παρά η πτώση από ύψη..
Μέχρι την επόμενη φορά,
μέχρι τα σύννεφα να χαζεύουμε να γίνονται πορτοκαλί
και να σκαρώνουμε τα πιο μακρινά μας ταξίδια…
Μια “εικονική” σύνδεση, που μόνο εικονική δεν είναι…
Γιατί όπως είπαν και οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι από την Υφανέτ,
Αργήσατε, αργήσατε πάρα πολύ. Συναντηθήκαμε ήδη...
Παρακάτω εμφανίζονται σε άτακτους χρόνους με άτακτη σειρά…
– Αφίσα από την κατάληψη Βανκούβερ Απάρτμαν
Κυριακή 1/12 στις 12:00 /Πλατεία Κυψέλης
Πορεία αλληλεγγύης στην κατάληψη Βανκούβερ
από την Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στην κατάληψη Βανκούβερ Απαρτμάν
–4 Χρόνια Καταλήψεων Ντουγρού-Αντιδραστήριο (Λάρισα)
Εκδηλώσεις για τα 4 χρόνια των καταλήψεων Ντουγρού(Τζαβέλλα 52) και Αντιδραστήριο(Λέσχη ΤΕΙ Λάρισας)
– Κείμενο της Υφανέτ (Θεσ/νίκη) ” Ενα [κτίριο] φάντασμα πλανάται πάνω από την πόλη
(παρακάτω ακολουθεί ολόκληρο..)
-τρικάκια από την κατάληψη στέγης σμπαρακουάκ φραπ! (Θεσ/νικη)
…δημιουργήθηκαν ως μια πρώτη αντανακλαστική κίνηση στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους.
Παρακάτω ακολουθεί η “ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΚΤΙΡΙΟ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ” απο τον (ιστό)τοπο της Rosa Nera (Χανιά)
“Καλούνται όσοι εκμεταλλεύονται εργασία να αυξήσουν τους μισθούς κατά 200%, μειώνοντας αναλόγως τα ωράρια ή να προχωρήσουν στη συλλογική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής που κατέχουν κλέβοντας τον ανθρώπινο μόχθο.
Καλούνται επίσης να παραιτηθούν άμεσα από κάθε πολιτική ιδιότητα όσοι παρανόμως παραβιάζουν τις διεθνείς συνθήκες προστασίας των προσφύγων δολοφονώντας τους, φυλακίζοντας και απαγάγοντας ακόμα και παιδιά για να τα κλείσουν σε απάνθρωπα κλειστά κέντρα κράτησης χωρίς πρόσβαση στην υγεία και την παιδεία.
Καλούνται όσοι απελαύνουν πρόσφυγες να εγκαταλείψουν τη χώρα και να παραδώσουν τις αρμοδιότητες για την προστασία των προσφυγικών ζωών στα διεθνή κινήματα αλληλεγγύης.
Η προθεσμία για την υλοποίηση των εντολών είναι 15 ημέρες από την δημοσίευση της παρούσης στον τύπο. Αλλιώς δεν θα τα πάμε καλά… γλυκά το λέμε.
Ραντεβού στους δρόμους.
Συνέλευση Αλληλεγγύης σε Καταλήψεις και Πρόσφυγες
ΤΟΠΟΣ: ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA, ΛΟΦΟΣ ΚΑΣΤΕΛΛΙ, ΧΑΝΙΑ
Παρακάτω ακολουθούν οι αφίσες και τα καλέσματα ξεχωριστά.. ενώ την ίδια στιγμή, που δημοσιεύουμε αυτό, είναι σίγουρο, ότι υπάρχουν και άλλες αφισες, κείμενα, και ό,τι σκαρφιστούμε.. οι καταλήψεις, οι κοινότητες αγώνα, όσοι και όσες αντιστέκονται…
για τα δικαστικά έξοδα της Λ. στην υπόθεση του βιασμού της…
“Ο βιαστής παραδέχτηκε την πράξη του.
Ο ιατροδικαστής είπε ότι δεν υπήρξε βιασμός.
Κι ο γιατρός κατά την διάρκεια της γυναικολογικής εξέτασης είπε:
“Μα γιατί δεν βρίσκετε κάποιον να παντρευτείτε
σε τέτοια ηλικία
να γλιτώσετε από τέτοιους κινδύνους;”
(απόσπασμα από το φανζίν που διατίθεται για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων, και υπάρχει και στο χώρο της κατάληψης)
Σ’ έναν κόσμο που είναι φτιαγμένος με βάση τα προνόμια, σ’ έναν κόσμο που οι νόμοι τους, οι θεσμοί τους, τα όργανά τους και η κουλτούρα τους είναι ενάντιά μας, σ’ έναν κόσμο που όλοι αυτοί έχουν το θράσος να μας εμπαίζουν και να παίζουν με τις ζωές μας, εμείς θα συνεχίζουμε να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο,
η μία δίπλα στην άλλη.
ΗΜΑΣΤΑΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ
στα δικαστήρια, στους δρόμους, στις πλατείες.
Γιατί μιλάμε για τις ζωές μας. Αυτές στοχεύουνε.
Γι’ αυτό και πάντα θα μας βρίσκουνε απέναντί τους.