και παρέμβαση στους δρόμους του Αιγάλεω από τις καταλήψεις σινιάλο και παπουτσάδικο
Την Πέμπτη 19/12 οι καταλήψεις σινιάλο και παπουτσάδικο πραγματοποιήσαμε μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις όπου μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα. Παρεμβήκαμε στο χριστουγεννιάτικο ασφυκτικό κλίμα της πόλης πετώντας τρικάκια σε κεντρικούς δρόμους της περιοχής και τοποθετώντας πανό ως μια πρώτη κίνηση υπεράσπισης των καταλήψεων και των ζωών μας. Στη συνέχεια προχωρήσαμε σε μίνι πορεία/παρέμβαση σε εμπορικό δρόμο της περιοχής όπου συνεχίστηκε το μοίρασμα του κοινού κειμένου, τοιχοκολλήθηκαν αφίσες, γράφτηκαν και φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε και φωτογραφίες από την παρέμβαση
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ
Από τις καταλήψεις κτηρίων, καταλήψεις σχολείων, καταλήψεις πανεπιστημίων, καταλήψεις άδειων σπιτιών μέχρι τις καταλήψεις γης και εργοστασίων…παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας!
Όποιες κι αν είναι οι καταλήψεις, εμείς με αυτές δίνουμε ζωή στα άδεια κτήρια, παίρνουμε πίσω όσα μας ανήκουν, μοιραζόμαστε τις ζωές μας ενάντια στην εξατομίκευση και απομόνωση, στεκόμαστε η μία δίπλα στο άλλο στις φρίκες μας, στεγάζουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, παίρνουμε ανάσα από την ασφυξία του κλεμμένου χρόνου των ζωών μας, ντόπιοι και μετανάστες χτίζουμε σχέσεις αλληλεγγύης και σπάμε την αορατότητα, δημιουργούμε τις πιο περίπλοκες σχέσεις κόντρα στις βαριεστημένες χειρονομίες, εκφραζόμαστε χωρίς την επιβολή του κέρδους και την ταχύτητα του εμπορεύματος.
Όταν η εκμετάλλευση μας είναι νόμος, η αλληλεγγύη ποινικοποιείται
Όταν η αναπλάσεις κι οι εξευγενισμοί είναι νόμος, οι ζωντανοί κι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι ποινικοποιούνται
Όταν η ιδιοκτησία είναι νόμος τότε οι καταλήψεις μας είναι/ είμαστε “εστίες ανομίας”.
Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις ενάντια στις καταλήψεις, οι κάθε λογής εξαγγελίες και τα τελεσίγραφα καλούν σε συνθηκολόγηση και τονίζουν πώς οποιαδήποτε προσπάθεια αυτοοργάνωσης των ζωών μας πέρα από κρατικούς και θεσμικούς φορείς θα καταστέλλεται.
Αλλά ξεχνάνε πως οι γειτονιές του ελέγχου και των περιφράξεων δεν παλεύονται, πως η ανάπτυξη δεν μας γεμίζει το μάτι, πως ζούμε εδώ. Ξεχνάνε πως οι καταλήψεις μας υπάρχουν μέσα και έξω απο τα κτήρια που λιμπίζονται και πως οι σχέσεις μας δυναμώνουν μες στην αλληλεγγύη.
Να τους θυμίσουμε πως τόσα χρόνια έχουμε ζήσει αλλιώς / έχουμε συναντηθεί. Η επίθεση αυτή βασισμένη στο δόγμα τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια έχει σκοπό τον πλήρη έλεγχο και την υποτίμηση των ζωών μας.
λιτά και απέριττα:
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
