στη κατάληψη στέγης μεταναστών στην Αλκιβιάδου
.
“Στις καταλήψεις,
ντόπιοι και μετανάστες,
στεγάζουμε τις ζωές και τις επιθυμίες μας
κι ονειρευόμαστε τους εφιάλτες τους
Να ζούμε τις ζωές μας χωρίς τον έλεγχο τους, έξω απο τη διαχείρισή τους, ισότιμα και αυτοοργανωμένα. Να οργανωνόμαστε και να αντιπαλεύουμε όλα όσα μας υποτιμούν. Να χτίζουμε σχέσεις και να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο, η μια δίπλα στην άλλη. Να περνάμε μαζί το χρόνο μας. Να μοιραζόμαστε τις ζωές μας.
Το μήνυμα τους είναι – για άλλη μια φορά – σαφές. Θέλουν να έχουν τον έλεγχο. Να μεσολαβούν τις σχέσεις. Να ορίζουν τις συνθήκες. Να έχουν κέρδος.
Γι’ αυτό εκκένωσαν τη Βίλα Ζωγράφου, την κατάληψη που πέρα απο όλα τα άλλα, αποτελούσε για χρόνια σημείο συνάντησης πολλών ανθρώπων της περιοχής (και όχι μόνο). Για να την κάνουν τί;;; Ωδείο. Λές και δεν ξεχείλιζαν μουσικές οι τοίχοι της βίλας.
Γι’ αυτό εκκένωσαν την κατάληψη στέγης στην Αλκιβιάδου. Για να τη κάνουν τι;;; Χώρο “φιλοξενίας” προσφύγων. Λες και δεν ξεχείλιζαν ζωή οι τοίχοι της Αλκιβιάδου, απο τους 130 πρόσφυγες που ήδη ζούσαν εκεί.
Δείχνουν όμως να ξεχνάνε κάτι…
Ότι όσες καταλήψεις και να κλείσουν, θα τις ξανανοίγουμε ή θα ανοίγουμε καινούριες. Όσα ωδεία, σχολεία, “σπίτια” και να φτιάξουν, εμείς θα παίζουμε τις δικές μας μουσικές, θα διαβάζουμε τα δικά μας βιβλία, θα ζούμε τις δικές μας ζωές. Ότι όσο αυτοί θα υπάρχουν, θα μας βρίσκουν απέναντί τους.
Μπάτσοι, δικαστές, φασίστες, δημαρχαίοι, συνοριοφύλακες, συριζαίοι, φιλάνθρωποι, εργολάβοι, ΜΚΟ, ιδιοκτήτες, αφεντικά…
Κάτω τα χέρια από τις ζωές μας
Αλληλεγγύη στη Βίλα Ζωγράφου +
στη κατάληψη στέγης
μεταναστών στην Αλκιβιάδου
*αφίσα που κολλιέται στις γειτονιές μας…
