Το τελευταίο διάστημα φαίνεται πως ο κόσμος έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί αυτό που συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια: ότι η εξουσία και τα παρακλάδια της, μαζί με τα αφεντικά, είναι αυτοί που κινούν τα νήματα και παίρνουν τις αποφάσεις για τη ζωή μας. Ως συνέπεια αυτού, καταλαμβάνει πλατείες, κάνει συνελεύσεις στις γειτονιές και αντιλαμβάνεται πως δεν έχει ανάγκη από αντιπροσώπους να αποφασίζουν για αυτόν. Σηκώνεται από τον καναπέ, κλείνει την τηλεόραση, προσπαθεί να αυτοοργανωθεί και να δημιουργήσει εστίες αντίστασης παντού, ορθώνοντας ένα αντίπαλο δέος στην εξουσία.
Η αυτοοργάνωση αυτή καθεαυτή όμως, δε σημαίνει τίποτα αν δεν αποκτήσει ταξικά χαρακτηριστικά και αν δεν στραφεί ενάντια σε αυτούς που μας πίνουν το αίμα. Δεν θα πρέπει να έχουμε αυταπάτες ότι η επανάσταση είναι προ των πυλών, αλλά το κίνημα αυτό, αν ριζοσπαστικοποιηθεί, μπορεί να είναι η αρχή για κάτι πραγματικά ανατρεπτικό.
Οι επόμενες ημέρες είναι καθοριστικές, καθώς ψηφίζεται το μνημόνιο-ταφόπλακα, το οποίο θα εξαθλιώσει περισσότερο το ήδη καταρρακωμένο μέλλον μας. Για το λόγο αυτό, η συμμετοχή στη Γενική Απεργία της 15ης Ιούνη, αλλά και σε κάθε άλλη κινητοποίηση, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Δε φτάνει όμως μία μόνο απεργία. Η αντίσταση πρέπει να κλιμακωθεί, μέσα από την αυτοοργάνωση των εργατών, ανέργων, συνταξιούχων, και ανεξάρτητα από τις επιταγές των ξεπουλημένων συνδικάτων που προκηρύσσουν απεργίες πυροτεχνήματα.
Προτείνουμε Απεργία Διαρκείας, καταλήψεις χώρων εργασίας, και σύγκρουση με ό,τι σταθεί εμπόδιο στη διεκδίκηση της ζωής μας.
Όλα αυτά, απειλούν το κράτος και τα αφεντικά, τα οποία δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν εύκολα τα κεκτημένα τους, και για το λόγο αυτό, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Οι μεγάλες ανατροπές δεν γίνονται ποτέ αναίμακτα, καθώς όσο μεγαλύτερο το διακύβευμα, τόσο μεγαλύτερη η σύγκρουση.
Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών
Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών
Απεργία διαρκείας, Καταλήψεις παντού
Όλοι στους δρόμους
(το κείμενο σε μορφή pdf)