Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή. Ο καπιταλισμός, λόγω των δομικών του αντιφάσεων, στο υψηλότερο σημείο της παρακμής του παρασύρει στη φτώχια, την ανεργία, τον αποκλεισμό, όλο και ευρύτερες λαϊκές μάζες. Η Ελλάδα στο σταυροδρόμι των διεθνών αντιφάσεων ανάμεσα στον χρεοκοπημένο βορρά και τον επαναστατημένο νότο, υποθηκεύει το μέλλον εργαζομένων και νεολαίας στο ΔΝΤ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το κράτος αποποιείται των ευθυνών του και μέσω του Καλλικράτη μεταβιβάζει τα βάρη στους δήμους, οι οποίοι με τη σειρά τους αδυνατούν να καλύψουν τα κενά που δημιουργούνται.
Οι κοινωνίες μας βυθίζονται στην άβυσσο της βαρβαρότητας, της ανέχειας και της φτώχειας, κοιτώντας αμήχανα την έξαρση του φασισμού, ερχόμενες αντιμέτωπες με την κρατική καταστολή και την καταπάτηση ακόμα και των πιο θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Καταστρατηγείται το δικαίωμα στην εργασία, την ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία. Οι κοινωνικές σχέσεις, ο πολιτισμός, ο δωρεάν και κοινόχρηστος χαρακτήρας του δημοσίου χώρου επαναξιολογούνται στη βάση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας.
Θεωρούμε ότι ο δημόσιος χώρος ανήκει αδιαμεσολάβητα στην κοινωνία κι όχι στους θεσμικούς αντιπροσώπους της. Το εργοστάσιο παπουτσιών είναι δεσμευμένο προς απαλλοτρίωση από το Δήμο τα τελευταία 11 χρόνια και έχει αφεθεί να ρημάζει, να γίνεται εστία μόλυνσης και αιτία υποβάθμισης της γειτονιάς, ενώ ταυτόχρονα ο Δήμος εγκαταλείπει όλο και περισσότερους δημόσιους χώρους και υπηρεσίες. Σε αυτήν τη συγκυρία αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε και να επανοικειοποιηθούμε το χώρο του παλιού παπουτσάδικου της οδού Δαβάκη και να καλέσουμε την τοπική κοινωνία να συμμετέχει και να καλύψει τις ανάγκες της στο χώρο αυτό.
Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα χώρο έκφρασης και δημιουργίας, ένα χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων, μαθημάτων και κοινωνικής προσφοράς. Έναν αντι-εμπορευματικό χώρο εθελουσίας προσφοράς και ανταλλαγής γνώσεων, αξιών και στάσης ζωής. Παράλληλα, θέλουμε να αποτελέσει βήμα για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο/συλλογικότητα και χώρο προετοιμασίας και στέγασης κοινωνικών αγώνων. Χώρο πολιτικής και κοινωνικής ζύμωσης.
Ο χαρακτήρας του χώρου είναι αυτο-διαχειριζόμενος, από τους συμμετέχοντες για τους συμμετέχοντες, σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες μας, ανάλογα με τις δυνάμεις μας, χωρίς καμμιά οικονομική και πολιτική υποτέλεια σε «σπόνσορες». Αντι-ιδιοκτησιακός, αντι-ιεραρχικός, η κατάληψη δεν είναι κι ούτε πρόκειται να γίνει τσιφλίκι κανενός ατόμου/συλλογικότητας ή κομματικής σκοπιμότητας, ανήκει στην τοπική κοινωνία και τους συμμετέχοντες. Οι αποφάσεις παίρνονται αμεσο-δημοκρατικά, μέσα από συνελεύσεις, ισότιμα, αδιαμεσολάβητα, συμμετοχικά. Αποτελεί συμβολή στη δημιουργία κοινωνικών και πολιτικών αντι-θεσμών.
Στο χώρο αυτό δε χωράνε ρατσιστικές και φασιστικές συμπεριφορές και αντιλήψεις. Κανένας ελέυθερος κοινωνικός χώρος για τους εχθρούς της ελευθερίας. Κανένας δημόσιος χώρος στο έλεος της κερδοφορίας του κεφαλαίου, κανένας δημόσιος χώρος αναξιοποίητος για τις κοινωνικές ανάγκες. Δημόσιοι χώροι ελεύθεροι και ανοιχτοί στην κοινωνική και πολιτική δράση και στην πολιτιστική δημιουργία.
ΠΑΠΟΥΤΣΑΔΙΚΟ
ανοιχτός ελεύθερος κοινωνικός/πολιτικός/πολιτιστικός χώρος
(το κείμενο σε μορφή pdf)