Ανακοινώσεις

Ο Κώστας Σακκάς συλλαμβάνεται  στις 4/02/2010 στα πλαίσια ακόμη μιας θεαματικής επιχείρησης πάταξης της “τρομοκρατίας” από το κράτος. Προφυλακίζεται το Δεκέμβριο του 2010 με την κατηγορία της  διακεκριμένης οπλοκατοχής και της συμμετοχής του σε “άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση”. Τον Απρίλη του 2011,  και αφού δεν έχουν προκύψει στοιχεία για την ταυτότητα της “άγνωστης τρομοκρατικής οργάνωσης” παρατείνεται η προφυλάκιση του και τον συνδέουν πλέον με τη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες (αποδέχεται μόνο τις κατηγορίες για οπλοκατοχή), υπερασπιζόμενος την πολιτική του δράση στον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό χώρο. Πριν τη λήξη του ανώτατου ορίου των 18 μηνών προφυλάκισης, στις 6 Απριλίου του 2012, νέες κατηγορίες του αποδίδονται και παρατείνεται η προφυλάκιση του με ένα σαθρό κατηγορητήριο, χωρίς καν να αναφέρεται το όνομά του στη δικογραφία που το συνοδεύει.

Δυόμιση χρόνια μετά, βρίσκεται προφυλακισμένος χωρίς να έχει αποδειχθεί σε κανένα δικαστήριο ότι είναι ένοχος. Το Συμβούλιο Εφετών απέρριψε για δεύτερη φορά την ένστασή του, επικυρώνοντας την κατά 6 μήνες παράταση της κράτησής του πέραν των 30 μηνών που προβλέπει το Σύνταγμα, κουρελιάζοντας την αστική τους νομιμότητα. Από τη μέρα παρέλευσης του 30μήνου (4/6) βρίσκεται σε απεργία πείνας και νοσηλεύεται ήδη με σοβαρές βλάβες υγείας στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας.

” Έχοντας την άποψη και την θέση πως ο δρόμος για την ατομική – συλλογική ελευθερία είναι γεμάτος από αγώνα και αντίσταση, αποφάσισα από την Τρίτη 4/6, να προχωρήσω σε απεργία πείνας• ημερομηνία που με το ισχύον νομικό καθεστώς, λήγει το μέγιστο όριο προφυλάκισης μου. Διευκρινίζω πως για μένα η επιλογή του να προχωρήσω σε απεργία πείνας, δεν αποτελεί κίνηση απελπισίας, αλλά επιλογή συνέχισης του αγώνα. ”  Κ.Σακκάς

Ο Κώστας Σακκάς είναι 30 μήνες προφυλακισμένος γιατί είναι αναρχικός. Η ακροδεξιά παράταξη της Νέας Δημοκρατίας παραδέχεται συν τοις άλλοις, ότι είναι κατηγορούμενος για «αναρχία» κατηγορία που δεν αναγνωρίζεται από όσο ξέρουμε από το σύνταγμα και δεν επιφέρει κυρώσεις ποινικού δικαίου. Το μήνυμα των εξουσιαστών είναι σαφές και απευθύνεται σε όλη την κοινωνία και ειδικά σε όσους αντιστέκονται: δεν αναγνωρίζεται κανένα τεκμήριο αθωότητας, κανένα ανώτατο όριο προφυλάκισης.

Είστε όλοι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Έτσι ο Κώστας Σακκάς βρέθηκε φορτωμένος με ένα σαθρό, στα όρια του γελοίου, κατηγορητήριο, που θα μπορούσε να αποδοθεί σε καθέναν από εμάς από την στιγμή που  δεν υπάρχουν αποδείξεις παρά μόνο εικασίες και ποινικοποίηση των συντροφικών και φιλικών σχέσεων, με τους κυρίαρχους να υπολογίζουν ότι ο χρόνος θα κάνει την δουλειά του, τσακίζοντας τον αγωνιστή-όμηρο ψυχολογικά και σωματικά.
Υπολόγιζαν όμως χωρίς την μαχητικότητα του αγωνιστή, ο οποίος ξεκίνησε (την 2η) απεργία πείνας από τις 4 του Ιούνη βάζοντας την ζωή του σε άμεσο κίνδυνο.

Υπολόγιζαν, επίσης, χωρίς την αλληλεγγύη των συντρόφων του μέσα και έξω απ’ τα κελιά της “δημοκρατίας” που υπόσχονται ότι…

        Το πάθος για την λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά.

    ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

                                                                                                                                                                                        (το κείμενο σε μορφή pdf)

… Τα χαρακτηριστικά της φάσης γνωστά:

ανοιχτά mics, dj’s, spray στη τσάντα, λούπες- μπάσα που τραντάζουν τη ψυχή

και μια περίσσια δόση τσαμπουκά και σεβασμού. που απαιτεί ο δρόμος.

Βλέπετε δε ζητάμε άδεια για να κάνουμε εκδηλώσεις,

θεωρούμε ότι ο κόσμος , οι δρόμοι, οι πλατείες μας ανήκουν,

δεν έχουμε καταστατικά δεν ενημερώνουμε τα «στρουμφάκια» ,

ούτε τους φιλήσυχους πολίτες για να περάσουμε καλά.

Περνάμε καλά όταν τους χαλάμε τη συνταγή των πόλεων νεκροταφείων που έχουμε εγκλωβιστεί.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε αγώνες άλλων κοινωνικών ομάδων ενάντια στις αδικίες που τους επιβάλλονται.

Κοιτάμε με ένα σαρδόνιο χαμόγελο τους υπόλοιπους εγκλωβισμένους στα γκέτο της Γαλλίας,

τους εξεγερμένους της Τυνησίας,  και τα αλάνια των δυτικών προαστίων της Αθήνας .

Επί της ουσίας ψάχνουμε να βρούμε τη μαγιά για να αλλάξουμε την ιστορία

χρησιμοποιώντας τη μουσική σαν όχημα.

Φυσικά δε χρειάζεται μόνο μουσική αλλά είναι μια αρχή,

ας δούμε ποιοι είμαστε, ας δούμε που πάμε κι ας προετοιμαζόμαστε για τα καλύτερα.

ΥΓ  Αν η μισή μας καρδιά είναι εδω…
η άλλη μιση χτυπά δυνατα στους εξεγερμένους δρόμους της Τουρκίας…

(απο το blog του υπόγειου ήχου)

Ένας χρόνος περίπου, μετά τις πολλά υποσχόμενες “εθνοσωτήριες” επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιούνη του 2012 και η επέλαση της βαρβαρότητας είναι ήδη εδώ:
Η εκτόξευση των ποσοστών ανεργίας, η διαρκής πτώση των μισθών, η επισφάλεια των νέων εργασιακών καθεστώτων, οι τραγικές συνθήκες εργασίας, περιγράφουν κατ’ ελάχιστο το μέγεθος της οικονομικής εξαθλίωσης.
Η ένταση του κοινωνικού εκφασισμού, αιτία κι απόρροια της υλικής, πνευματικής και συναισθηματικής φτώχειας που διαρκώς κορυφώνεται, συγκροτεί το υπόβαθρο πάνω στο οποίο χαράσσονται νέες πολιτικές και στρατηγικές του νεοφιλελεύθερου παραδείγματος της επικυριαρχίας του κεφαλαίου.

Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, δέχεται για ακόμα μία φορά το μένος του κτήνους.

Από τη μία το κράτος – η συγκυβέρνηση εθνικής σωτηρίας – και οι θιασώτες του, από την άλλη η πλειοψηφία μιας κοινωνίας που οδηγείται στην εξαθλίωση και αναζητά τους τρόπους συλλογικής αυτόνομης αντίστασης.

Απέναντι στη βαρβαρότητα, την επέλαση της οποίας ζούμε καθημερινά…

Να δούμε καθαρά, χωρίς φόβο κι αυταπάτες, τον πόλεμο που έχει ήδη κηρυχτεί…
Να αυτοοργανωθούμε στους χώρους εργασίας μας οριζόντια, μακριά από τις διαμεσολαβητικές συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες…
Να αντισταθούμε στις γειτονιές, στα σχολεία, στους τόπους της καθημερινότητάς μας, ενισχύοντας σχέσεις ισότητας, αλληλεγγύης και συντροφικότητας…
Να δημιουργήσουμε τις δικές μας υποδομές που θα λειτουργήσουν ως συλλογικές εστίες κοινωνικής “αντεπίθεσης”…
Να φανταστούμε και να επινοήσουμε νέους τόπους και τρόπους για να δώσουμε ζωή στις σχέσεις και τις επιθυμίες μας…

Η επιθυμία μας για τη ζωή δεν καταστέλλεται…