Ανακοινώσεις

Το Σάββατο 12/4, στο σταθμό του ΗΣΑΠ στο Θησείο, στις 12:00. Από την συνεργασία αντιφασιστικών ομάδων του antifa community.

Στη Λέσβο / στον Έβρο  / στο Φαρμακονήσι
Η ΕΛΛΑΔΑ-ΦΡΟΥΡΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

Είναι η Ελλάδα-Φρούριο που στο όνομα του “η χώρα δεν αντέχει  άλλους μετανάστες” και κάθε παρόμοιου φασιστικού ιδεολογήματος, διεξάγει εδώ και χρόνια έναν ακήρυχτο πόλεμο με χιλιάδες νεκρούς στα σύνορα. Έναν πόλεμο που έχει επίσης δεκάδες χιλιάδες ομήρους, στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης της “επ’ αόριστον κράτησης” και αστυνομικά κρατητήρια των καθημερινών βασανιστηρίων.
Η Ελλάδα-Φρούριο των αστυνομικών πογκρόμ του Ξένιου Δία και των ρατσιστικών επιθέσεων των θρασύδειλων ελληναράδων νοικοκυραίων στις γειτονιές.
Η Ελλάδα-Φρούριο με το “αντιναζιστικό” προσωπείο και την απόλυτη ηγεμονία του “νόμου και της τάξης“.
Είναι η Ελλάδα-Φρούριο που σημαδεύει, κάθε γαμημένη μέρα που περνάει, την πολυεθνική εργατική τάξη. Σημαδεύει εμάς.

και  δεν έχει λόγο να σταματήσει
ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ.

  το κείμενο σε pdf

Σ’ ένα κόσμο για λίγους, δε χωράει κανείς.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν ανήκουν στο παρελθόν, δεν σταμάτησαν ποτέ να υπάρχουν. Από τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Μπόερς , μέχρι τις μέρες μας αποτελούν μέσο διαχείρισης και πειθάρχησης πληθυσμών στα χέρια των εκάστοτε κυρίαρχων. ’Eνα επιπλέον εργαλείο στην φαρέτρα των κατασταλτικών μηχανισμών, το οποίο χρησιμοποιείται κάθε φορά που κρίνεται ‘’αναγκαίο’’, για την «διασφάλιση της ακεραιότητας» και «ασφάλειας» του κοινωνικού ιστού, αποκρύπτοντας πάντα το πόσο κερδοφόρα είναι για αυτούς που τα υλοποιούν.
Αρχική γεωγραφική επιλογή για την κατασκευή και λειτουργία τους είναι τα σημεία εισόδου και διέλευσης μεταναστών. Όταν αυτά δεν επαρκούν επιλέγονται και άλλες περιοχές. Ήδη έχουν δρομολογήσει την δημιουργία περισσοτέρων στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στις περιοχές της δυτικής Αθήνας υπάρχει το στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας καθώς και διάφορα αστυνομικά τμήματα που κρατούν για πάνω από 18μήνες μετανάστες που έχουν κάνει αίτηση για άσυλο. Δύο ακόμη τέτοια κολαστήρια κράτησης ανθρώπων πρόκειται να γίνουν: το ένα στις παλιές εγκαταστάσεις του ΟΑΕΔ στην Λεωφόρο Σχιστού 1 στα όρια του δήμου Χαϊδαρίου και το άλλο σε δυο κτίρια του Γενικού Νοσοκομείου Αγία Βαρβάρα (πρώην Λοιμωδών).

Στην Ελλάδα του ΔΝΤ και της εκτεταμένης και βαθιάς, πλέον, οικονομικής-συστημικής κρίσης, η κατάρρευση όλων των δομών κοινωνικής πρόνοιας (υγείας, παιδείας) και η καταπάτηση/κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων συνοδεύεται από την κατασκευή του «άλλου», του «διαφορετικού» ως ….εχθρό, συνθήκη αναγκαία για την εδραίωση και την διατήρηση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και εξαίρεσης. Η οργή που παράγεται από το αίσθημα κοινωνικής αδικίας διοχετεύεται στους μετανάστες, στους ανθρώπους «χωρίς χαρτιά», στους εργάτες χωρίς δικαιώματα, σε αυτούς που το μοναδικό παράπτωμα για το οποίο φαίνεται να τους εγκαλούν είναι ότι γεννήθηκαν σε άλλο τόπο και αναζήτησαν την επιβίωση στην «πολιτισμένη Ευρώπη – Φρούριο», μακριά από τους πολέμους που ο καπιταλιστικά ανεπτυγμένος κόσμος κάνει και την οικονομική εξαθλίωση που προκαλεί στις χώρες προέλευσής τους.
Οι μετανάστες παρουσιάζονται ως κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και τη δημόσια τάξη, αλλά και ως υπαίτιοι για την εμβάθυνση της κρίσης, μέσω της εκτόξευσης της ανεργίας. Η εξουσία σπεύδει να διασώσει την κοινωνία πλασάροντας σαν «ανθρωπιστική λύση» τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με αυτόν τον τρόπο νομιμοποιούνται οι πολύμηνες κρατήσεις ανθρώπων χωρίς καν να στοιχειοθετείται καμία κατηγορία ποινικού δικαίου. Το αποτέλεσμα είναι να μετατρέπουν την διοικητική, όπως την ονομάζουν, κράτηση σε ποινή φυλάκισης. Χωρίς καμία δίκη, χωρίς καμία καταδικαστική απόφαση, χωρίς δικαίωμα υπεράσπισης. Μετά τις βίαιες επαναπροωθήσεις (πνιγμούς/φόνους) στο Αιγαίο και την αναχαίτιση τους στα χερσαία σύνορα (με την κατασκευή ναρκοπεδίων/φράκτη στον Έβρο) όσοι καταφέρουν να επιζήσουν, κλείνονται σε «κέντρα φιλοξενίας». Τον παραπλανητικό όρο «κέντρα φιλοξενίας» αναιρεί η ίδια η πραγματικότητα, που βιώνουν οι έγκλειστοι μετανάστες στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αυτό είναι το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Χώρος αποθήκευσης περισσευούμενων πληθυσμών.
Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι το μοντέλο των στρατοπέδων συγκέντρωσης αρχίζει και τελειώνει στους μετανάστες. Στο κράτος έκτακτης ανάγκης όλο και περισσότεροι περισσεύουν. Απέναντι σε αυτή την πολιτική απαντάμε ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι παράνομος και χωρίς αμφιβολία…

είμαστε όλοι ξένοι στον κόσμο των αφεντικών.

Όπλα μας η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση.

————————————————————–

1 Οι πόλεμοι των Boers,όπως έμειναν γνωστοί στην ιστορία, έγιναν στα τέλη του 19ου αιώνα στην Νότια Αφρική. Εκεί οι Βρετανοί αποικιοκράτες, κατέφυγαν στη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης για ολόκληρο τον άμαχο πληθυσμό. Άμεση συνέπεια των συνθηκών διαβίωσης σε αυτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν ο θάνατος περίπου 26.000 αμάχων.

pdf

Οι εισηγήσεις και για τις 2 μέρες, τις οποίες είχαμε επεξεργαστεί από κοινού τα 11 συλλογικά εγχειρήματα που συμμετέχουμε στο συγκεκριμένο συντονισμό, η εισήγηση της συνέλευσης no lager για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών την πρώτη μέρα των εκδηλώσεων, η εισήγηση τη δεύτερη μέρα της τοπικής ομάδας του Περάματος για τα ιδιαίτερα δεδομένα στην περιοχή και δυο τοποθετήσεις-κείμενα από την κατάληψη Παπουτσάδικο (ΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΦΟΒΟΥ) και τον ΑΓΡΟ (ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ), που προέκτειναν τη διασυλλογική εισήγηση, επίσης τη δεύτερη μέρα, πρόκειται να τυπωθούν και να διανεμηθούν σε μορφή μπροσούρας το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Τα περιεχόμενα των εκδηλώσεων-συζητήσεων, οι αναλύσεις, οι θέσεις, η ανταλλαγή εκτιμήσεων, δεδομένων και προσανατολισμών, θα τροφοδοτήσουν και τα πεδία των δράσεων ενάντια στον αναδυόμενο ολοκληρωτισμό, την κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, τη διάχυση του φόβου, τις φασιστικές συμμορίες, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.

Σάββατο 8 & 22/3, ώρα 12.00 με 2 το μεσημέρι.

ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ, ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

Στις παλιές εγκαταστάσεις του ΟΑΕΔ στο Σκαραμαγκά, αλλά και στο Λοιμωδών, το υπουργείο δημόσιας τάξης σχεδιάζει να δημιουργήσει δύο ακόμα στρατόπεδα συγκέντρωσης (ή κέντρα κράτησης μεταναστών, όπως τα ονομάζουν οι κυρίαρχοι).

Το κέντρο υποδοχής μεταναστών δεν είναι απλά μια φυλακή.

Είναι φυλακή που γεμίζει χωρίς να έχει γίνει κάποιο έγκλημα, χωρίς κανένα δικαστήριο. Είναι φυλακή που γεμίζει με το πιο υποτιμημένο κομμάτι της τάξης μας, τους μετανάστες, που προέρχονται από «πολεμικά τοπία». Το κράτος, παίζοντας το ρόλο του ως υπερασπιστής των αφεντικών, τα δημιουργεί αφού έχει δημιουργήσει εκείνους και εκείνες που περισσεύουν (τους μετανάστες για αρχή). Ταυτόχρονα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στοχεύουν και στην πειθάρχηση των μεταναστών. Αλλά σε ένα γενικότερο πλαίσιο, «φωτογραφίζουν» το μέλλον μας.

Οι μετανάστες είναι κομμάτι της κοινωνίας μας.

Δουλεύουμε μαζί.

Ζούμε μαζί.

Μαζί θα τα γκρεμίσουμε…