Yπόγειος Ήχος: Προβολή “Scratch” + turntable stories
Τρίτη 10 Μάρτη , αυστηρά στις 20:00
Θα ξεκινήσουμε λίγο μετά τις 20:00 (αυστηρά),
Θα ξεκινήσουμε λίγο μετά τις 20:00 (αυστηρά),
Είναι Τρίτη, μια συνηθισμένη μέρα, ένα συνηθισμένο απόγευμα…
Αλλά, αυτή η Τρίτη δεν είναι σαν τις άλλες…
Έχει κάτι το διαφορετικό…
Τα ηχεία είναι στη θέση τους,
Τα μικρόφωνα καρτερούν,
τσαμπουκαλεμένα χέρια και σεβασμό…
Ο dj δίνει το ρυθμό,
τα instrumental, και οι ρίμες “βροχή”.
Κάθε 20′ μια παύση για 20′. (twenty-twenty)
Και μετά πάλι αυτή η “βροχή” από λούπες και ρίμες, ρίμες….
Είναι Τρίτη, αλλά όχι μια συνηθισμένη….
Η συνήθεια πάντα πήγαινε παρέα με τη βολή…
Και εμείς νιώθουμε άβολα, σε αυτόν τον κόσμο…
ΠΡΟΒΟΛΗ
«Δευτέρες Με Λιακάδα»
του Fernando León de Aranoa
(Los Lunes Al Sol, 2002)
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Από την εργασία στην ανεργία, διαδρομές που καθορίζουν τις ταυτότητες των ατόμων
Πόσο ανάγκη έχει ο Καπιταλισμός τους εργάτες; Στη σημερινή φάση του καπιταλισμού φαίνεται να υπάρχουν δύο όψεις που συμπληρώνουν το νόμισμα της εκμετάλλευσης της εργασίας.
Από τη μία, υπάρχουν εκείνοι που εργάζονται 8,10,12 ώρες ακολουθώντας την ρουτίνα μιας αλλοτριωμένης καθημερινότητας στους ρυθμούς των καταπιεστών.
Από την άλλη, η πραγματικότητα των ανέργων, οι οποίοι θα πρέπει να βρουν τα μέσα για να την βγάλουν.
Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να επαναορίσουν ολόκληρο τον κόσμο, να μιλήσουν γι’ αυτόν από την δική τους πλευρά και για τους δικούς τους σκοπούς. Έτσι θα αφήσουν πίσω την κυρίαρχη αφήγηση των καταπιεστών η οποία τους θέλει θεατές στα όσα σχεδιάζονται εις βάρος τους.
Το «Δευτέρες Με Λιακάδα» διαπραγματεύεται πτυχές αυτής της πραγματικότητας. Μιας πραγματικότητας που ιδιαίτερα σήμερα (εν μέσω κρίσης) φαίνεται να συνορεύει με την δική μας.
1930s. Κραχ. Ιρλανδία λίγο μετά τον εμφύλιο.
Ένας κομμουνιστής επιστρέφει μετά από χρόνια εξορίας. Στα μπαγκάζια του, τα υπάρχοντά του: ένα γραμμόφωνο και βινύλια. Μια συνάντηση στο δρόμο, με τα παιδιά της συνοικίας. Με τα παιδιά που χορεύουν, γελάνε και ονειρεύονται. Το όνειρό τους, να φτιάξουν το εγκαταλελειμμένο κοινωνικό κέντρο.
Και έτσι γίνεται… Και εκεί μέσα, μαθαίνουν, χορεύουν, τραγουδάνε, γελάνε και φτιάχνουν μια κοινότητα…
Και η κοινότητα υπερασπίζεται τον εαυτό της, απέναντι στους γαιοκτήμονες, στους ιδιοκτήτες, στην αστυνομία, στους παπάδες, στους φασίστες…
Έτσι κι εμείς…
Μετά την προβολή θα ακολουθήσει BAR*/DJ Set
*για την ενίσχυση της πολιτικής συνέλευσης της κατάληψης