papoutsadiko

ΚΑΛΕΣΜΑ σε μία πρώτη συνάντηση, προς όσους θέλουν να μοιραστούν γνώσεις, για την διαμόρφωση ομάδων αυτοοργανωμένων μαθημάτων. Σάββατο 29 Οκτώβρη και ώρα 18:00.

Η ΓΝΩΣΗ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

Στην σύγχρονη – δυτικού τύπου – κοινωνία, η διάδοση της «γνώσης» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το εκπαιδευτικό σύστημα και την εκάστοτε εξουσία, που αποφασίζει για τη δομή και τη λειτουργία του. Ως μια καλοστημένη κρεατομηχανή, το σύστημα αυτό αποτελεί (και αποτελούσε πάντα) ένα από τα πιο ισχυρά εξουσιαστικά εργαλεία χειραγώγησης και καταστολής του παιδικού και νεανικού νου. Αποκλειστικός σκοπός του είναι να καταπνιγεί η δημιουργικότητα, η φαντασία, η έμφυτη αμφισβήτηση, και να γαλουχηθούν πειθήνιοι και αποχαυνωμένοι μελλοντικοί ενήλικες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι απελπισμένες προσπάθειες ορισμένων δασκάλων να παρέχουν ψήγματα ανεξάρτητης γνώσης και εργαλείων κριτικής σκέψης στα παιδιά, δεν μπορούν παρά να πέσουν στο κενό, αν δεν συνοδεύονται από την προσωπική επιθυμία του καθενός/καθεμίας για αυτομόρφωση.

Ωστόσο, ενώ η πρόσβαση στην πληροφορία είναι πολύ πιο εύκολη σήμερα, η αυτομόρφωση παραμένει ένα αντικείμενο που απαιτεί προσπάθεια πέρα από ένα απλό «γκουγκλάρισμα». Σε μια εποχή που όλα γύρω μας αποτελούν ένα παζλ δεδομένων, δεν πρέπει να συγχέουμε την πληροφορία με την γνώση. Η πληροφορία ως αποσπασματικό στοιχείο, δεν μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για κανενός είδους χρησιμότητα, αν δεν ενσωματωθεί σε μια διαδικασία συνδυαστικής, συνθετικής και αναλυτικής σκέψης και έρευνας, και συνεπώς να μετουσιωθεί σε κεκτημένο, σε γνώση. Η γνώση, έχει τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε ένα πανίσχυρο όπλο της συνολικής κριτικής στο υπάρχον. Εκείνοι που θα καταφέρουν τελικά να το αμφισβητήσουν, δεν είναι εκείνοι που θα συγκεντρώσουν την περισσότερη γνώση, αλλά αυτοί που θα χτίσουν, μέσα από την διαδικασία απόκτησης και διάδοσής της, σχέσεις αλληλεγγύης και δράσης. Είναι αυτοί, που πρακτικά θα την διαχωρίσουν από το καθεστώς ηγεμονίας που αυτή υποτάσσεται, θα επαναδιαπραγματευτούν την αξία της, και θα την οικειοποιηθούν.

Αυτή η διαδικασία απαγκίστρωσης της γνώσης από τον εξουσιαστικό ιστό, είναι μια ευθύνη που ανήκει αποκλειστικά σε εμάς. Στον καθένα/καθεμία ξεχωριστά, αλλά και σε όλους μαζί, συλλογικά. Η ατομική αυτομόρφωση είναι απαραίτητη και η σημασία της αδιαμφισβήτητη, όμως οι αντικειμενικοί περιορισμοί του χρόνου, της πρόσβασης στην πληροφορία, της προσωπικής οπτικής γωνίας, μπορούν να παρακαμφθούν μόνο μέσω της συλλογικής διαδικασίας ανταλλαγής απόψεων και γνώσεων. Ταυτόχρονα, η ισότιμη συμμετοχή στην ανταλλαγή αυτή, μπορεί να εξασφαλίσει την ουσιαστική κατάκτηση της γνώσης – μέσω της επεξεργασίας διαφορετικών απόψεων και πρακτικών, και συνεπώς να αποτρέψει την ανώφελη διάδοση απλών πληροφοριών.

Για εμάς, η διαδικασία οικειοποίησης της γνώσης, αποτελεί μια διαδικασία απελευθέρωσης. Από την πιο μικρή «μάχη» αποδέσμευσης της γνώσης από τα σχολικά ή «εγκεκριμένα / προτεινόμενα» βιβλία, μέχρι την δημιουργία διαφορετικών δομών διάδοσής της, η διαδικασία αυτή μας δίνει τη δυνατότητα να αμφισβητούμε, να κρίνουμε, και να διαμορφώνουμε νέες προτάσεις και προοπτικές. Χτίζοντας λοιπόν σχέσεις αλληλεγγύης, ελευθερίας και ισότητας, αρνούμαστε τους ρόλους του δασκάλου και του μαθητή, και επιδιώκουμε όχι μόνο να μοιραστούμε γνώσεις που ήδη κατέχουμε, αλλά και να ανακαλύψουμε νέες, ώστε να εμπλουτίσουμε τόσο τα προσωπικά, όσο και τα συλλογικά νοητικά (και δεξιοτεχνικά) μας οπλοστάσια.

Στα μαθήματα που (αυτο)οργανώνονται στην κατάληψη Παπουτσάδικο, ο καθένας / καθεμία είναι ελεύθερος/η να μοιραστεί οποιαδήποτε γνώση ή δεξιότητα. Κινούμαστε με την γλυκιά περιέργεια που συντροφεύει τα παιδιά στα πρώτα τους βήματα, εγείρουμε την ευρηματικότητα και την φαντασία μας, κάνοντας αυτούς τους κύκλους μαθημάτων ένα παιχνίδι συνδιαμόρφωσης και μοιράσματος. Εναντία σε οτιδήποτε συνδέει τη γνώση με την εμπορευματική διαδικασία. Μακριά από ανταγωνισμούς και ειδήμονες, ευελπιστούμε να διδάξουμε και να διδαχτούμε, καθώς η σχέση μαθητή-δασκάλου για εμάς είναι αμφίδρομη.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Στα αυτοοργανωμένα μαθήματα έχουν ήδη αρχίσει να διαμορφώνονται οι εξής ομάδες:

• Ισπανικά
• Αγγλικά (βασική επικοινωνία και κατανόηση της γλώσσας)
• Αφίσα – Στήσιμο εντύπων – Photoshop
• Υπολογιστές και Ίντερνετ (για αρχάριους)

Σύντομα, ευελπιστούμε να προστεθούν και άλλες ομάδες διαφόρων αντικειμένων. Ιδέες, προτάσεις, προσθήκες, επιθυμητές…

(το κείμενο σε μορφή pdf)

Το πρώτο τεύχος του εντύπου της κατάληψης, τυπώθηκε και κυκλοφορεί ελεύθερο στους δρόμους…

Η συναυλία που οργανώθηκε στις 8 Ιουλίου στoν χώρο του Πολυτεχνείου, από τον κινηματικό σταθμό 98 fm ,με σκοπό αφενός την οικονομική ενίσχυση του σταθμού και αφετέρου την οικονομική ενίσχυση των συλληφθέντων της απεργίας 28-29 Ιουνίου, πνίγηκε στα δακρυγόνα και οδήγησε στην σύλληψη και προφυλάκιση ενός ατόμου.

Αργά το βράδυ, και ενώ η συναυλία ήταν σε εξέλιξη, κάποιοι επιλέγουν να επιτεθούν στην διμοιρία των ΜΑΤ που βρίσκεται επί της Μπουμπουλίνας. Αυτό είναι αρκετό για κινηθούν τα γρανάζια του κατασταλτικού μηχανισμού ενάντια σε μια αυτοοργανωμένη συναυλία και του κόσμου που συμμετείχε σε αυτήν. Οι μπάτσοι κατεβαίνουν την Τοσίτσα ρίχνοντας χημικά και κρότου λάμψης με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ασφυκτική ατμόσφαιρα στο χώρο της συναυλίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες και ενώ κάποιος κόσμος επιλέγει να φύγει, μια διμοιρία που βρισκόταν σε παρακείμενο στενάκι της Μπουμπουλίνας, απομονώνει και επιτίθεται με βία στον Χ.Κ. ο οποίος απομακρύνονταν εκείνη την ώρα από το Πολυτεχνείο.

Κάπου εδώ τελειώνει το πολιτιστικό κομμάτι και αρχίζει ο «πολιτισμός των μπάτσων».

Ο Χ.Κ. ξυλοκοπείται άγρια από τα ΜΑΤ και μεταφέρεται ημιλιπόθυμος και αιμόφυρτος στην κλούβα όπου λαμβάνει και άλλες «φιλικές» περιποιήσεις από τα ένστολα καθίκια. Μεταφέρεται στην ΓΑΔΑ, αλλά και εκεί δεν φαίνεται να ανησυχεί κανείς για την κατάσταση της υγείας του, ακόμα και όταν πέφτει λιπόθυμος. Το πρωί μεταφέρεται στα δικαστήρια για να περάσει από εισαγγελέα, παρόλο που ζητά συνέχεια να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Τελικά ,του απαγγέλλονται κατηγορίες για δυο κακουργήματα (κατοχή, χρήση εκρηκτικών υλών) και δυο πλημμελήματα (διαταραχή κοινής ειρήνης, εξύβριση)  και μεταφέρεται στον νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται για μια εβδομάδα, αφού όπως διαπιστώνεται από τους γιατρούς τα τραύματά του είναι πολύ σοβαρά (κάταγμα στο μέσο κρανίο, εννέα ράμματα στο κεφάλι, κάταγμα στον αγκώνα και την ωμοπλάτη, εξάρθρωση γονάτου, δέκα ράμματα στο πόδι και πολλαπλά και μεγάλης έντασης χτυπήματα από γκλομπ στα πλευρά και την πλάτη, τα οποία του προκάλεσαν νεφρική ανεπάρκεια). Εκεί, στο δωμάτιο νοσηλείας όπου βρίσκεται φρουρούμενος γίνεται και το «θεάρεστο» έργο της ανακριτικής διαδικασίας. Ουσιαστικά η ανακρίτρια, βασιζόμενη στην «αδιαμφισβήτητη» μαρτυρία ενός από τους βασανιστές του, του κάνει γνωστή την άμεση προφυλάκισή του.

Η δικαιοσύνη, χέρι-χέρι με τις δυνάμεις καταστολής, τον μεταγάγουν στο νοσοκομείο των φυλακών του Κορυδαλλού και μετά από μία εβδομάδα, στα μαύρα κελιά της «δημοκρατίας» τους, όπου βρίσκεται προφυλακισμένος μέχρι και σήμερα. Οι εντολές της κυριαρχίας προς τις δυνάμεις καταστολής είναι ξεκάθαρες, και εφαρμόζονται με το απαιτούμενο μένος, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που αφορούν το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που δεν αναπαράγει την μιζέρια της κρίσης τους και αντιστέκεται με προτάσεις για έναν άλλο τρόπο κοινωνικής οργάνωσης. Εκείνους που επιλέγουν να αυτοοργανωθούν σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ Χ.Κ.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

(το κείμενο σε μορφή pdf)

Κείμενο που μοιράστηκε στην αντιφασιστική πορεία της Παρασκευής (30/9) στο Αιγάλεω, και συνυπογράφεται από 7 συλλογικότητες της δυτικής Αθήνας

(το κείμενο σε μορφή pdf)

Για την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων, ντόπιων και μεταναστών.

Παρασκευή 30/9, 18:30, πλ. 29ης Σεπτεμβρίου ’44 (Ι.Οδός & Κηφισού) Αιγάλεω