Η Ελληνική Χαλυβουργία, ιδιοκτησία του εργοσταρχιάρχη Μάνεση, είναι μια από τις 3 εταιρίες (χαλυβουργική, σιδενόρ, ελ.χαλυβουργία) που ελέγχουν το 100% της παραγωγής χάλυβα στη χώρα. Μόνο τα 2 τελευταία χρόνια έχει υπάρξει μια αύξηση της παραγωγής, από 196.000 τόνους σε 266.000 τόνους χάλυβα, ενώ τα κέρδη της εταιρίας το 2010 ήταν 227 εκατομμύρια ευρώ.
Σε μια συνέλευση στα τέλη Οκτώβρη του 2011,οι εργαζόμενοι αρνήθηκαν την πρόταση της εταιρίας για περικοπές μισθών της τάξης του 40%, την εντατικοποίηση της δουλειάς και την ελαστικότητα των ωραρίων. Η εταιρία απέλυσε 34 εργάτες, και στις 1 Νοέμβρη ξεκίνησε η απεργία και η κατάληψη του εργοστασίου. Στο επίκεντρο του αγώνα τους υπάρχουν 2 κύριες διεκδικήσεις, η επαναπρόσληψη των απολυμένων και η άρνηση της απόφασης του αφεντικού. Σε μια επικοινωνία με τους εργαζομένους, η συνέλευση τους διευκρινίζει: «Η εντατικοποίηση της δουλειάς αύξησε την παραγωγή του χάλυβα τον περασμένο χρόνο από 196.000 σε 266.000 τόνους, ανεβάζοντας την επικινδυνότητα για εργατικά ατυχήματα σε καθημερινή βάση με αποτέλεσμα το θάνατο ενός εργαζομένου. Υπάρχει πολλή δουλειά, παρόλο που η εταιρεία ισχυρίζεται το αντίθετο για να δικαιολογήσει τους απολυμένους. Δεν έχουμε πάρει άδειες εδώ και πολλά χρόνια».
Σε ένα βίντεο σχετικά με το θέμα, ένας απεργός εξηγεί ότι “στη διάρκεια των 30 χρόνων που εργάζεται για την χαλυβουργία, συνέβησαν 7 θανατηφόρα ατυχήματα στο μέρος όπου εργάζεται και δεκάδες έχουν τραυματιστεί σοβαρά, υποφέροντας από σοβαρά εγκαύματα, ακρωτηριασμούς κ.λ.π. σε αυτό το καταραμένο εργοστάσιο. Τα κέρδη της εταιρίας Μάνεση είναι απεριόριστα, ωστόσο συνεχίζει τον εκβιασμό λέγοντας μας ότι αν δεν δεχτούμε τους εργασιακούς του όρους, δηλαδή να δουλεύουμε σαν σκλάβοι με μισθό 596 ευρώ το μήνα, θα απολύσει ακόμα 180 εργαζομένους από το σύνολο των 378.”
Στην πρόταση της εταιρίας να δουλεύουν 5ωρα το επόμενο τετράμηνο, η συνέλευση των εργαζομένων απαντά καλώντας σε αλληλεγγύη: «για τους εργάτες της χαλυβουργίας δεν υπάρχει πισωγύρισμα. Αν χάσουμε σε αυτό τον αγώνα θα σήμαινε ότι ανοίγουμε την “πόρτα” στην 5ωρη εργασία, και στο νόμο της ζούγκλας και για τα άλλα εργοστάσια, αυτό που περιμένουν όλα τα αφεντικά της βιομηχανίας να συμβεί στην Ελλάδα και αργότερα σε όλη την Ευρώπη».
Σε συζήτηση που έγινε χθες στην χαλυβουργία, η γυναίκα ενός απεργού είπε: «από την πρώτη στιγμή αυτός ο αγώνας στηρίχθηκε από συνδικάτα, ομοσπονδίες, συνεργασίες γυναικών και νέων, συνελεύσεις από τις γειτονιές, συνελεύσεις ανέργων, φοιτητών κ.λ.π. Από το πρώτο λεπτό, υπήρξε ένα ποτάμι αλληλεγγύης που μετατρέπεται με την πάροδο του χρόνου σε χείμαρρο και προσφέρει οικονομική βοήθεια και τρόφιμα στις οικογένειες μας. Ευχαριστούμε για το εύρος της αλληλεγγύης ανάμεσα στην εργατική τάξη. Ευχαριστούμε για την διεθνή αλληλεγγύη από όλους τους εργαζόμενους».
-Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών
Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών
-Αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών της χαλυβουργίας. Θα νικήσουμε
Σύντροφοι από την Βαρκελώνη
* σημείωση του μεταφραστή: αυτή τη στιγμή οι απολυμένοι χαλυβουργοί είναι 65