Το Σάββατο 22 Δεκέμβρη τα ξημερώματα, ο ανοιχτός κοινωνικός χώρος Xanadu, που βρίσκεται στη γειτονιά του Σαμακώβ, χτυπήθηκε από το φασιστικό παρακράτος.
Στις 5 το πρωί, θρασύδειλα καθάρματα προσπάθησαν με εμπρησμό να καταστρέψουν το Xanadu, αψηφώντας τον κίνδυνο στον οποίο έθεσαν τους γείτονες. Τη φωτιά έσβησε η πυροσβεστική, η οποία κλήθηκε από τη γειτονιά που, από την πρώτη στιγμή, έδειξε την αλληλεγγύη της.
Η επίθεση αυτή δεν μας εξέπληξε. Είναι συνέχεια της στοχοποίησης που γίνεται το τελευταίο διάστημα από συγκεκριμένους χώρους του παρακράτους.
Το Xanadu ενοχλεί τους φασίστες, ενοχλεί τους ρουφιάνους δημοσιογράφους και τους φίλους τους.
Η επίθεση αυτή δεν ήταν τυχαία, ούτε ξεκομμένη από τη γενικότερη επίθεση που δέχονται αυτό τον καιρό οι καταλήψεις, οι κοινωνικοί χώροι και οι κοινωνικοί αγώνες, από κράτος και παρακράτος.
Στις 20 Δεκέμβρη, η αστυνομία με αστεία προσχήματα εισέβαλε στη Βίλα Αμαλίας στην Αθήνα –μια κατάληψη με κινηματική δράση 22 χρόνων- και συνέλαβε 8 άτομα.
Στις 21 Δεκέμβρη, η αστυνομία Βόλου προσήγαγε 80 αντιφασίστες, που είχαν συγκεντρωθεί για να αποτρέψουν τη διάχυση του ναζιστικού δηλητηρίου με όχημα την ελεημοσύνη σε άπορους Έλληνες.
Το κάψιμο του Xanadu δεν είναι κομμάτι κάποιας βεντέτας που επινοεί το κράτος και τα ΜΜΕ.
Δεν υπάρχει σύγκρουση δύο άκρων.
Υπάρχει σύγκρουση δύο κόσμων.
Του κόσμου της υποταγής, της μισαλλοδοξίας, του χαφιεδισμού και της ξεφτίλας.
Με τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης.
Το Xanadu και ο κόσμος μας, δεν είναι τα ντουβάρια, για να καταστραφούν με τη φωτιά. Είναι οι άνθρωποι, οι σχέσεις και η θέληση για έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης.
Και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή που σύντροφοι και συναγωνιστές –όπως και η γειτονιά- στήριξαν με τα χέρια και το μυαλό τους το Xanadu.
Και όσον αφορά το κτίριο, έτσι όπως το φτιάξαμε μέχρι σήμερα, έτσι θα το αποκαταστήσουμε: με τα ίδια μας τα χέρια, και με τον δικό μας τον κόπο.
ανοιχτός κοινωνικός χώρος Xanadu