Μηνιαία αρχεία: Μάρτιος 2017

9 άρθρα

Πεμπτη 30 Μάρτη – Προβολή “Μητριαρχία”

Πέμπτη 30 Μάρτη – 20:30

Προβολή ”Μητριαρχία”

Ένα καταφύγιο γυναικών απειλείται με κατεδάφιση, 60 γυναίκες διαφορετικών ηλικιών, εθνοτήτων, κοινωνικών προελεύσεων συγκεντρώνονται να το υπερασπιστούν.

“…Ακόμα και σήμερα το βράδυ και πρέπει να πάω μια βόλτα και να καθαρίσω,

Το κεφάλι μου γι’ αυτό το ποίημα αλλά γιατί δεν μπορώ
Να βγω έξω χωρίς ν’ αλλάξω ρούχα παπούτσια
Στάση σώματος ταυτότητα φύλο την ηλικία μου
Τη θέση μου ως γυναίκα μόνη το απόγευμα/
Μόνη στο δρόμο/ το θέμα δεν είναι η μοναξιά/
Το θέμα είναι πως δεν μπορώ να κάνω αυτό που θέλω
Να κάνω με το σώμα μου γιατί είμαι λάθος
Φύλο λάθος ηλικία λάθος δέρμα και
Ακόμη κι αν δεν ήμουνα εδώ στην πόλη μα κάτω στην παραλία/
Βαθιά μέσα στο δάσος και ήθελα να πάω
Εκεί μόνη μου εντελώς, […]/ να σκεφτώ
Τα παιδιά να σκεφτώ τον κόσμο/ όλα αυτά
Που αποκαλύπτουν τα αστέρια και η σιωπή
Δεν μπορώ να πάω, δεν μπορώ να σκεφτώ δεν μπορώ/
Να μείνω εκεί
Μόνη
Όπως το έχω ανάγκη/
Να μείνω μόνη, γιατί δεν μπορώ να κάνω
αυτά που θέλω να κάνω με το δικό μου κορμί και
Ποιος στο διάολο την έστησε τη φάση
Έτσι;
[…]
Είμαι η ιστορία της απόρριψης του εαυτού μου
Είμαι η ιστορία της τρομοκρατίας της φυλάκισης
Του εαυτού μου
Είμαι η ιστορία του ξυλοφορτώματος, και απεριόριστων
Στρατών, ενάντια σε όλα όσα θέλω να κάνω με το μυαλό
Και το κορμί μου και την ψυχή μου και
[…]
Έχω βιαστεί
Επειδή ήμουν λάθος, το λάθος φύλο η λάθος ηλικία
Το λάθος δέρμα η λάθος μύτη τα λάθος μαλλιά
η λάθος ανάγκη το λάθος όνειρο η λάθος γεωγραφία
Οι λάθος ενδυματολογικές επιλογές, εγώ
Εγώ είμαι η σημασία του βιασμού
Εγώ είμαι το πρόβλημα που όλοι προσπαθούν
Να εξαλείψουν με καταναγκαστική
Διείσδυση με ή χωρίς παραποιημένα στοιχεία και/
Αλλά ας είναι αυτό ξεκάθαρο, αυτό το ποίημα
Δεν είναι συναίνεση δε συναινώ
Στη μητέρα μου στον πατέρα μου στους δασκάλους
[…]
στους καβλωμένους
Αργόσχολους στις γωνίες, στους σιχαμένους ανώμαλους
Στα αμάξια
Δεν είμαι λάθος: Λάθος δεν είναι το όνομά μου
Το όνομά μου είναι     δικό μου δικό μου δικό μου
Και δεν μπορώ να σας πω
ποιος στο διάολο την έστησε έτσι τη φάση
Αλλά μπορώ να σας πω
πως από δω και στο εξής η αντίστασή μου
Ο απλός και καθημερινός και νυχτερινός μου αυτοπροσδιορισμός
Μπορεί κάλλιστα
να σας κοστίσει τη ζωή σας..”

απόσπασμα από το Ποίημα για τα δικαιώματά μου, Τζουν Τζόρνταν,
(1936-2002), στην έκδοση Assata Shakur, ASSATA: Αυτοβιογραφία.

Μια εκδοση απο τις συντρόφισσες του Antifa Sisterhood

Υπόγειος Ήχος: Σάββατο 25 Μάρτη – Live αλληλεγγύης στη Βίλα Ζωγράφου

   και οικονομικής ενίσχυσης των συλληφθέντων

Hip Hop LIVE με ….

 
Σπείρα / Κακοτέχνης / Te Pavarurit / LDM / Άψινθος / DJ Differ / Viral /

Εκπρόσωπος Μηδέν /Ανάποδο Χαμόγελο / Άτοπος & Брус/ Υπόγειος Ήχος Sessions

 
Σάββατο 25 Μαρτίου 20.00 στην Πλατεία Γαρδένια

Για την πρόσβαση: λεωφ. 608-235-230 6η στάση ζωγράφου
/ σε περίπτωση βροχής στην Α ΦΕΠΑ (Ούλωφ Πάλμε)

Κάτω τα χέρια από καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους!

Σουαράπ // https://souarap.wordpress.com/
Hit & Rap // http://hitandrap.gr/
Υπόγειος Ήχος // http://ypogeioshxos.blogspot.gr/

Υπόγειος Ήχος: Τρίτη 28 Μάρτη – basketball & rap in the streets vol.13

 

Τρίτη 28 Μάρτη
Τελευταία Τρίτη του Μάρτη…
πρώτο basketball & rap in the streets για το 17’
Στα γνωστά μέρη….
Ιερά Οδό & Κολοκοτρώνη, δίπλα στο μετρό Αγία Μαρίνα.
Από τις 20:00 και μετά…
Φτιάχνουμε ομάδες, 3 οn 3, και μετά κλήρωση.
Ενώ λούπες και beat πασάρει ο Crashoverride στα αυτιά μας…
Τα υπόλοιπα θα τα πουμε κάτω

Αλληλεγγύη στη Βίλα Ζωγράφου +

στη κατάληψη στέγης μεταναστών στην Αλκιβιάδου

.

“Στις καταλήψεις,

ντόπιοι και μετανάστες,

στεγάζουμε τις ζωές και τις επιθυμίες μας

κι ονειρευόμαστε τους εφιάλτες τους

Να ζούμε τις ζωές μας χωρίς τον έλεγχο τους, έξω απο τη διαχείρισή τους, ισότιμα και αυτοοργανωμένα. Να οργανωνόμαστε και να αντιπαλεύουμε όλα όσα μας υποτιμούν. Να χτίζουμε σχέσεις και να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο, η μια δίπλα στην άλλη. Να περνάμε μαζί το χρόνο μας. Να μοιραζόμαστε τις ζωές μας.

Το μήνυμα τους είναι – για άλλη μια φορά – σαφές. Θέλουν να έχουν τον έλεγχο. Να μεσολαβούν τις σχέσεις. Να ορίζουν τις συνθήκες. Να έχουν κέρδος.

Γι’ αυτό εκκένωσαν τη Βίλα Ζωγράφου, την κατάληψη που πέρα απο όλα τα άλλα, αποτελούσε για χρόνια σημείο συνάντησης πολλών ανθρώπων της περιοχής (και όχι μόνο). Για να την κάνουν τί;;;  Ωδείο. Λές και δεν ξεχείλιζαν μουσικές οι τοίχοι της βίλας.

Γι’ αυτό εκκένωσαν την κατάληψη στέγης στην Αλκιβιάδου. Για να τη κάνουν τι;;; Χώρο “φιλοξενίας” προσφύγων. Λες και δεν ξεχείλιζαν ζωή οι τοίχοι της Αλκιβιάδου, απο τους 130 πρόσφυγες που ήδη ζούσαν εκεί.

Δείχνουν όμως να ξεχνάνε κάτι…

Ότι όσες καταλήψεις και να κλείσουν, θα τις ξανανοίγουμε ή θα ανοίγουμε καινούριες. Όσα ωδεία, σχολεία, “σπίτια” και να φτιάξουν, εμείς θα παίζουμε τις δικές μας μουσικές, θα διαβάζουμε τα δικά μας βιβλία, θα ζούμε τις δικές μας ζωές. Ότι όσο αυτοί θα υπάρχουν, θα μας βρίσκουν απέναντί τους.

Μπάτσοι, δικαστές, φασίστες, δημαρχαίοι, συνοριοφύλακες, συριζαίοι, φιλάνθρωποι, εργολάβοι, ΜΚΟ, ιδιοκτήτες, αφεντικά…
Κάτω τα χέρια από τις ζωές μας

Αλληλεγγύη στη Βίλα Ζωγράφου +

στη κατάληψη στέγης

μεταναστών στην Αλκιβιάδου

 

*αφίσα που κολλιέται στις γειτονιές μας…